Sygn. akt I KZ 30/22

POSTANOWIENIE

Dnia 21 września 2022 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Siwek

w sprawie M. K.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 21 września 2022 r.

kwestii dopuszczalności

zażalenia oskarżycielki posiłkowej W. A.

na zarządzenie Sędziego Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 26 stycznia 2022 r., sygn. akt So 14/21

o odstąpieniu od anonimizacji danych oskarżycielski posiłkowej

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

zażalenie pozostawić bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Przed Wojskowym Sądem Okręgowym w Warszawie prowadzone było postępowanie z oskarżenia prywatnego W. A. przeciwko płk. M. K. o czyny z art. 212 § 1 k.k.

Wskazanym zarządzeniem, na podstawie art. 148a § 4 pkt 1 k.p.k., odstąpiono od animizacji danych dotyczących miejsca zamieszkania oskarżycielski posiłkowej W. A. wobec faktu, że dane te są znane płk M. K..

Na to zarządzenie zażalenie złożyła oskarżycielka posiłkowa podnosząc zrzuty naruszenia:

1.art. 47, art. 51 ust. 2 i 5 Konstytucji RP, art. 8 ust. 1 i 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i art. 16 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej poprzez ich niezastosowanie prowadzące do błędnego przyjęcia, iż dane osobowe pokrzywdzonej mogą być ujawniane bez jej wiedzy i zgody, w sytuacji gdy prawo do ochrony prywatności i ochrony danych jest prawem nadrzędnym obowiązującym w demokratycznym państwie;

2.art. 47, art. 51 ust. 2 i 5 Konstytucji RP w zw. z art. 148 a § 3 k.p.k. poprzez wydanie zarządzenia o odstąpieniu od anonimizacji danych dwa miesiące po zakończeniu sprawy, w sytuacji gdy obowiązkiem Sądu jest ochrona danych i ich anonimizacja lub wyłączenie dokumentów zawierających dane do załącznika adresowego,

3.art. 148 a § 4 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 148 a § 3 i § 5 k.p.k. poprzez wydanie zaskarżonego zarządzenia dwa miesiące po zakończeniu postępowania, w sytuacji możliwości odstąpienia od animizacji danych adresowych jedynie w czasie czynności procesowych i gdy dane dotyczące miejsca zamieszkania pokrzywdzonej są znane oskarżonemu, podczas gdy postępowanie w niniejszej sprawie zostało zakończone 8 grudnia 2021 r., oskarżony nie może znać miejsca zamieszkania pokrzywdzonej, gdyż mieszka w innej miejscowości i nie pracuje z pokrzywdzoną w całym okresie od wniesienia skargi o zniesławienie, a dodatkowo nie pełni zawodowej służby wojskowej, będąc z niej zwolnionym,

4.art. 5 ust. 1 lit. b, c i ust. 2 w zw. art. 6 ust. 1 lit a, c i ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia, tzw. RODO, poprzez ujawnianie danych w innym celu niż ten dla którego mogą służyć, w sytuacji gdy Sąd posiada pełną wiedzę o rozpowszechnianiu danych pokrzywdzonej z nin. sprawy prowadzonej wcześniej z wyłączeniem jawności pod sygn. akt II K 562/17/P w tym, w ramach informacji publicznej przez uczestników postępowania (sprawa Kp 20/21), a obowiązkiem administratora danych - Sądu jest wzięcie pod uwagę między innymi ewentualnych konsekwencji dalszego przetwarzania danych pokrzywdzonej bez ich zabezpieczenia w sposób wynikający z art. 148 a § 3 k.p.k.

Skarżąca Powołując się na na te zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i nakazanie Sądowi wykonanie obowiązków wynikających z art. 148 § 3 k.p.k. poprzez dokonanie anonimizacji danych osobowych oskarżycielki posiłkowej.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Złożone zażalenie jest niedopuszczalne z mocy ustawy.

Zgodnie z art. 466 § 1 k.p.k. przepisy dotyczące zażaleń na postanowienia stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia (art. 466 § 1 k.p.k.). Z treści art. 459 k.p.k. wynika tymczasem, że środek odwoławczy w postaci zażalenia, przysługuje na postanowienia sądu zamykające drogę do wydania wyroku (§ 1), postanowienia co do środka zabezpieczającego oraz inne postanowienia - w wypadkach przewidzianych w ustawie (§ 2). Uprawnienie do zaskarżenia zażaleniem zarządzenia dotyczy zatem wyłącznie zarządzeń zamykających drogę do wydania wyroku oraz innych zarządzeń, jeżeli przepis szczególny przewiduje możliwość ich zaskarżenia.

Zarządzenie wydane na podstawie art. 148a § 4 pkt 1 k.p.k. o odstąpieniu od anonimizacji danych nie należy do żadnej ze wskazanych kategorii. Oceny tej nie zmienia zwłaszcza bezzasadne i niemające oparcia w przepisach pouczenie stron o przysługującym im środku zaskarżenia.

W zaistniałej sytuacji, prezes sądu, przewodniczący wydziału, przewodniczący składu orzekającego lub upoważniony sędzia (art. 93 § 2 k.p.k.), powinien odmówić przyjęcia zażalenia W. A. złożonego na zarządzenie o odmowie anonimizacji danych, jako niedopuszczalnego z mocy ustawy (art. 429 § 1 k.p.k.), skoro jednak tak się nie stało, Sąd Najwyższy po przeprowadzeniu analizy warunków formalnych przyjętego na mocy zarządzenia prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego z 4 marca 2022 r. (k. 1847) i przekazanego mu do rozpoznania zażalenia, na podstawie art. 430 § 1 k.p.k., postanowił jak w sentencji postanowienia.

[as]