Sygn. akt I NSP 81/20

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Marek Dobrowolski
‎SSN Krzysztof Wiak

w sprawie ze skargi S. G. oraz pełnomocnika wyborczego Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej S. G. – W. P. na przewlekłość postępowania przed Sądem Najwyższym

w sprawie o sygn. akt I NSP 60/20,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 30 czerwca 2020 r.:

1. odrzuca skargę;

2. zwraca od Skarbu Państwa - Sądu Najwyższego na rzecz S.G. oraz pełnomocnika wyborczego Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej S. G. – W. P. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem uiszczonej opłaty od skargi.

UZASADNIENIE

S. G. oraz pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej S. G. – W. P. (dalej: skarżący) pismem z dnia 22 maja 2020 r., działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze strony na naruszenie prawa do rozpoznawania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz.U. 2018, poz. 75 z późn. zm.; dalej: ustawa o skardze na naruszenie prawa strony), wnieśli skargę na przewlekłość postępowania toczącego się przed Sądem Najwyższym w sprawie oznaczonej sygn. akt I NSP 60/20.

S. G. oraz pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej S. G. – W. P. w treści skargi domagali się: na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony, stwierdzenia naruszenia prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki innej sprawy; na podstawie art. 6 ust. 3 w zw. z art. 12 ust. 4 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony, wydania Sądowi Najwyższemu zalecenia niezwłocznego podjęcia odpowiednich czynności, tj.  przekazania akt niniejszej sprawy do innej Izby Sądu Najwyższego celem rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego oraz do nakazania natychmiastowego, merytorycznego rozpoznania innej sprawy, szczególnie wniosku zabezpieczającego i zasądzenie sumy pieniężnej w wysokości 20.000 złotych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Przepis art. 3 ustawy o naruszenie prawa strony w sposób enumeratywny wskazuje postępowania, w których stronom lub innym uczestnikom postępowania służy uprawnienie do złożenia skargi na przewlekłość postępowania (zob.   postanowienia Sądu Najwyższego: z 16 czerwca 2005 r., KSP 5/05; z 6 grudnia 2011 r., KSP 11/11; z 2 października 2017 r., WSP 1/17; z 9 stycznia 2018 r., KSP 21/17; z 21 maja 2019 r., I NSP 30/19; z 11 grudnia 2019 r., I NSP 170/19) – nie przewidując możliwości wniesienia skargi w przypadku postępowań, które same dotyczą skargi na przewlekłość.

Mając na uwadze, że S. G. oraz pełnomocnik wyborczy Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej S. G. – W. P. w niniejszym postępowaniu wnieśli skargę na przewlekłość postępowania toczącego się przed Sądem Najwyższym w sprawie o  sygn. akt I NSP 60/20, którego przedmiotem była sprawa na przewlekłość postępowania przed Sądem Najwyższym w sprawie o sygn. akt I NSW 11/20, niniejszą skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.

Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 3, art. 8 ust. 2 i art. 17 ust. 3 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony w zw. z art. 397 § 2 i art. 370 k.p.c.