Sygn. akt II DO 41/21
POSTANOWIENIE
Dnia 11 stycznia 2022 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Bednarek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Piotr Sławomir Niedzielak
SSN Jarosław Sobutka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 11 stycznia 2022 r. w Izbie Dyscyplinarnej
w sprawie dyscyplinarnej przeciwko T. F. - prokuratorowi Prokuratury Okręgowej w W.
zażalenia biegłego sądowego - lek. med. W. K.
na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 maja 2021 r., sygn. akt I DSK 10/21
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 618 § 1 pkt 9 k.p.k., art. 618f § 1, § 2 i § 3, oraz § 7 i § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2049) w zw. z art. 171 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 66).
postanowił
zaskarżone postanowienie zmienić w ten sposób, że koszty należne biegłemu sądowemu - lek. med. W. K. ustalić na kwotę 300 zł plus podatek VAT
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 31 maja 2021 r. Sąd Najwyższy w sprawie o sygn. akt I DSK 10/21 przyznał biegłemu W. K. kwotę 487,83 zł brutto tytułem wynagrodzenia za wydaną opinię na podstawie akt oraz kosztów dojazdu. Z treści uzasadnienia wynika, że w dniu 20 maja 2021 r. na rozprawie dyscyplinarnej przeciwko T. F. – prokuratorowi Prokuratury Okręgowej w W. stawił się wezwany w charakterze biegłego W. K., który po wydaniu opinii ustnej w przedmiotowej sprawie złożył fakturę nr […]. Sąd I instancji uwzględnił koszty dojazdu biegłego do Sądu w kwocie 208,95 zł oraz wynagrodzenie za wydanie opinii w kwocie 278,88 zł brutto. Sąd wskazał, że biegły nie przedstawił liczby godzin pracy, które uzasadniałyby żądanie wynagrodzenia w kwocie 369 zł brutto. Z uwagi na powyższe, Sąd ustalił kwotę wynagrodzenia w oparciu o kwalifikacje biegłego, potrzebny do wydania opinii czas i nakład pracy, przyjmując go za tożsamy z czasem pracy innego biegłego wezwanego na rozprawę w przedmiotowej sprawie.
Powyższe postanowienie zaskarżył biegły W. K. wskazując na błędne podstawy ustalenia stawki wynagrodzenia. Biegły wniósł o zmianę postanowienia poprzez przyznanie wynagrodzenia za wydanie opinii w kwocie 369 zł (300 zł plus VAT).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
W zaskarżonym postanowieniu Sąd I instancji błędnie ustalił, że podstawą ustalenia wynagrodzenia należnego biegłemu jest § 2a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2049.
Zgodnie bowiem z § 7 ww. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. - wskazana przez biegłego kwota wynagrodzenia za wydaną na rozprawie opinię ustną znajduje odzwierciedlenie w taryfie zryczałtowanej określonej w poz. 11 Załącznika nr 1 rzeczonego rozporządzenia. Ponadto, zgodnie z wywodem zawartym w zażaleniu biegłego W. K. kwota mieści się w ustalonych procentach kwoty bazowej. Zgodnie z ww. podstawą prawną za wydanie przez biegłego z dziedziny medycyny wyłącznie na podstawie akt, taryfa zryczałtowana wynosi od 5,10 % do 21,65 % kwoty bazowej. Obecnie kwota bazowa wynosi 1 789,42 zł (vide: art. 9 ust 1 pkt 2 lit. a) ustawy budżetowej z dnia 20 stycznia 2021 r. na rok 2021 - Dz.U. z 2021 r. poz. 190). Wskazane przez biegłego wynagrodzenia za wydanie opinii ustnej na rozprawie, tj. kwota 300 zł netto stanowi ok. 16,77 % kwoty bazowej, co mieści się w zakresie wskazanym w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2049).
Wobec powyższego, Sąd postanowił jak na wstępie.