Sygn. akt II KZ 10/17

POSTANOWIENIE

Dnia 20 kwietnia 2017 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Kala

w sprawie B.B.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
‎w dniu 20 kwietnia 2017 r.,
‎zażalenia obrońcy skazanego z dnia 2 marca 2017 r.
‎na zarządzenie przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 7 lutego 2017 r. (II WKK …/17) o odmowie przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 3 stycznia 2017 r., sygn. akt II AKa …/16, jako niedopuszczalnej z mocy ustawy,

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 530 § 3 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia kasacji obrońcy skazanego B.B. od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 3 stycznia 2017 r., sygn. akt II AKa …/16, jako niedopuszczalnej z mocy ustawy.

W uzasadnieniu tej decyzji procesowej wskazano, że zgodnie z art. 519 k.p.k. kasacja przysługuje od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie. Wobec tego, stronom nie służy kasacja od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego, który nie kończy postępowania, a więc od wyroku uchylającego zaskarżony wyrok sądu meriti i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania. Kasacja w niniejszej sprawie jest niedopuszczalna, albowiem Sąd Apelacyjny przedmiotowym wyrokiem uchylił w całości (co do obu oskarżonych) zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w [...] z dnia 30 listopada 2015 r. i przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Powyższe zarządzenie zaskarżył obrońca B. B. zarzucając mu naruszenie art. 519 k.p.k. poprzez niezasadne przyjęcie, że w niniejszej sprawie wyrok sądu odwoławczego nie kończy postępowania w sprawie, albowiem z jego uzasadnienia wynika, że „zwracając sprawę Sądowi Okręgowemu, Sąd Apelacyjny wskazał, że w ponownym procesie nie będzie on musiał powtarzać całości postepowania. SO powinien się zaś skoncentrować na poczynieniu prawidłowych ustaleń faktycznych ws. wartości przedmiotu przestępstwa i wysokości szkody wyrządzonej poszczególnym pokrzywdzonym”. W ocenie skarżącego, biorąc pod uwagę, że to czyn, a nie wartość przedmiotu przestępstwa i wysokość szkody stanowią o winie i karze (obowiązek naprawienia szkody jest elementem środka kompensacyjnego a nie elementem kary), wniósł on o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i „orzeczenie o dopuszczalności kasacji” lub przekazanie sprawy Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Art. 519 k.p.k. określa, że kasacja przysługuje od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie. Wymóg, aby wyrok ten kończył postępowanie jednoznacznie wskazuje, iż spełniony być musi warunek prawomocności materialnej, a więc rozstrzygnięcie w sposób ostateczny o przedmiocie danego postępowania karnego (zob. A. Kaftal: Prawomocność wyroków sądowych w polskim prawie karnym procesowym, Warszawa 1966, s. 40; T. Grzegorczyk, J. Tylman: Polskie postępowanie karne, Warszawa 2005, s. 193-194; uchwała SN z dnia 15 czerwca 2007 r., I KZP 15/07, OSNKW 2007, z. 7-8, poz. 55; uzasadnienie postanowienia SN z dnia 28 października 2009 r., I KZP 21/09, OSNKW 2010, z. 1, poz. 1). Kończącym orzeczeniem sądu odwoławczego będzie więc taki wyrok, który prawomocnie „zamknie” etap orzekania o winie i karze (por. postanowienie SN z dnia 2 marca 2011 r., II KK 244/10, OSNKW 2011, z. 5, poz. 46).

Orzeczenie sądu odwoławczego musi mieć zatem status prawomocności oraz definitywności rozstrzygnięcia co do przedmiotu procesu, aby mogło być zaskarżone kasacją.

Z sentencji wyroku sądu odwoławczego nie wynika, aby uchylenie zaskarżonego wyroku nie nastąpiło także co do oskarżonego B. B. Wręcz przeciwnie, formuła tej sentencji („uchyla zaskarżony wyrok…” - bez dookreślenia - podmiotowego lub przedmiotowego „w części”) nakazuje uznać, że został on uchylony w całości co do obu oskarżonych, zaś sprawa w takim zakresie została przekazana do ponownego rozpoznania. Potwierdza trafność tego ustalenia treść uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego (k. 27202 - 27204). W szczególności na k. 27203 wskazano w sposób jednoznaczny: „z tych też względów Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonych i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania”.

Możliwość ograniczenia postępowania dowodowego, która została sądowi meriti zasugerowana przez sąd odwoławczy na podstawie art. 442 § 2 k.pk. (w ramach tych wskazań nakazano przesłuchanie m.in. „oskarżonych”) w żadnym razie nie może być równoznaczna z zawężeniem przedmiotu procesu, o którym rozstrzygał będzie ponownie sąd pierwszej instancji. Rozstrzygał on będzie bowiem jeszcze raz o kwestii odpowiedzialności karnej obu oskarżonych.

Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.