Sygn. akt V CNP 34/17
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2018 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie ze skargi K. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego nakazu zapłaty
w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w K. z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. akt VII GNc […]
w sprawie z powództwa M. […] spółki jawnej z siedzibą w B.
przeciwko K. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 31 stycznia 2018 r.,
1) odrzuca skargę,
2) zasądza od K. S. na rzecz M. […] spółki jawnej z siedzibą w B. kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi.
UZASADNIENIE
Nakazem zapłaty z dnia 6 listopada 2014 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w K. nakazał aby pozwany K. S. zapłacił na rzecz powoda M. […] s.j. z siedzibą w B. kwotę 10 706,82 zł z odsetkami oraz z kosztami procesu w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniósł w tymże terminie sprzeciw.
Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku wniósł pozwany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 4246 § 1 k.p.c. stanowi, że skargę wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się. Zaskarżony nakaz zapłaty został wydany w dniu 6 listopada 2014 r. i doręczony na adres pozwanego K., ul. Z. […] w dniu 10 grudnia 2014 r. na podstawie art. 139 § 1 k.p.c. Nakaz zapłaty stał się zatem prawomocny po upływie dwóch tygodni od tej daty, czyli 24 grudnia 2014 r.. Pozwany złożył co prawda 11 maja 2015 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu, ale wniosek ten został oddalony, podobnie jak wniesione na to postanowienie zażalenie. Skorzystanie z tych środków nie mogło mieć jednak wpływu na datę uprawomocnienia się nakazu zapłaty. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia została złożona dopiero 28 kwietnia 2017 r. a więc po upływie terminu wskazanego w art. 4246 § 1 k.p.c.
Jedynie na marginesie należy wskazać, że pozwany we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu kwestionował fakt zamieszkiwania w chwili doręczenia nakazu zapłaty pod adresem wskazanym w pozwie. Działanie procesowe pozwanego było zatem niekonsekwentne, gdyż jeśli twierdził, że nie doszło do skutecznego doręczenia nakazu zapłaty to tym samym uznawał, że nakaz nie mógł się uprawomocnić. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem przysługuje zaś jedynie od orzeczeń prawomocnych. Wywiedzenie skargi przez pozwanego oznacza, że sam uznaje, iż doszło jednak do skutecznego doręczenia nakazu. W razie bowiem przyjęcia, że nakaz został doręczony na błędny adres pozwanego powinno dojść do ponownego doręczenia nakazu, celem umożliwienia pozwanemu wniesienia sprzeciwu. Jak wynika jednak z akt sprawy, Sądy rozpoznające wniosek o przywrócenie terminu i zażalenie w tym przedmiocie nie dały pozwanemu wiary co do tej okoliczności.
W myśl art. 4248 § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu. Wypełniając dyspozycję tego przepisu, Sąd Najwyższy postanowił, jak w sentencji.
aw
jw