Sygn. akt V KK 481/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2018 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Matras (przewodniczący)
SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz

Protokolant Katarzyna Wełpa

w sprawie J.M.

skazanego z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 16 stycznia 2018 r.,

kasacji, wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego

od wyroku Sądu Rejonowego w W.

z dnia 13 maja 2011 r.

1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania;

2. stwierdza, że wydatki związane z rozpoznaniem kasacji ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy oskarżył J. M. o to, że:

1.w dniu 30 marca 2006 r. , w sklepie RTV - AGD Neonet, działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając fałszywe zaświadczenie o zatrudnieniu C. J. w firmie „Pogotowie Wodno – Kanalizacyjne – Ł. S.”, wyłudził kredyt w wysokości 2699 zł na zakup telewizora Samsung, czym działał na szkodę Kredyt – Banku S. A. , przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2.w dniu 24 marca 2006 r. , w punkcie sprzedaży PPKU, działając wspólnie i w porozumieniu z A. B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przedkładając sfałszowane zaświadczenie o zatrudnieniu C. J. w Zakładzie Budownictwa Ogólnego J. K., wyłudził usługi telekomunikacyjne oraz telefon Nokia 6230i, powodując szkodę w wysokości 2380,70 zł wobec Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat od odbycia kary co najmniej 6 miesięcy za przestępstwo podobne, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art.270 § 1 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 13 maja 2011 r., Sąd Rejonowy w W. uznał J. M. za winnego popełnienia tych czynów, przyjmując, że zostały dokonane wspólnie z A. B. i C. J. i że stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na 5 lat. Na okres próby oddał oskarżonego pod dozór kuratora. Na podstawie art. 46 § 1 k.k. i art. 72 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej podmiotom pokrzywdzonym.

Wyrok powyższy nie był skarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 20 maja 2011 r.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w N. z dnia 24 września 2014 r., zarządzono wykonanie orzeczonej wobec J. M. w/w wyrokiem kary pozbawienia wolności.

Od prawomocnego wyroku Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny na podstawie art. 521 § 1 k.p.k. wniósł kasację na korzyść skazanego. Zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 64 § 1 k.k., polegające na wadliwym uznaniu, że J. M. dopuścił się przypisanego mu przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. w warunkach recydywy szczególnej podstawowej, podczas gdy w okresie 5 lat poprzedzających daty popełnienia czynów nie odbył co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za dokonanie umyślnego przestępstwa podobnego do tego, które było podstawą skazania w niniejszej sprawie.

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył:

Zarzutowi kasacji nie można odmówić słuszności. Istotnie, analiza danych zawartych w aktach sprawy, dotyczących karalności J. M. ( wskazuje na to, że przed popełnieniem czynów objętych skazaniem zaskarżonym wyrokiem, był on po raz kolejny skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w N. z dnia 27 września 2004 r., sygn. VI K …/03 za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności. Kary tej J. M. nie odbywał jednak do czasu popełnienia czynów przypisanych mu w zaskarżonym wyroku. Nie odbywał też żadnej innej kary pozbawienia wolności w okresie 5 lat poprzedzających czas dokonania czynów, za które został skazany w sprawie II K ../10 Sądu Rejonowego w W. W tym stanie rzeczy nie było podstaw do przyjęcia w zaskarżonym wyroku, że J. M. dopuścił się czynów w dniach 24 marca 2006 r. i 30 marca 2006 r. w warunkach recydywy określonych w art. 64 § 1 k.k. Przepis ten nie powinien być zatem wymieniony w kwalifikacji prawnej przypisanego mu ciągu przestępstw.

Dla pełnego wyjaśnienia kwestii należy zauważyć, że kara 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wobec J. M. wyrokiem Sądu Rejonowego w N.w sprawie sygn. VI K ../03 (przyjęta za podstawę recydywy w akcie oskarżenia w sprawie II K ../10 SR w W.) została objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego z dnia 3 października 2007 r., sygn. II K …/07, a następnie kolejnym wyrokiem łącznym wydanym przez ten Sąd w dniu 23 lutego 2009 r., sygn. II K ../08, przy czym łączną karę pozbawienia wolności orzeczono wobec skazanego w wymiarze 2 lat i 8 miesięcy. Na jej poczet zaliczono dwa okresy: od 8 stycznia 2007 r. do 25 kwietnia 2007 r. oraz od 10 maja 2007 r do 28 września 2008 r. Stanowi to dopełniającą przesłankę uznania za trafny zarzutu kasacji. Jawi się bowiem jako oczywiste, że skazany nie odbywał kary 9 miesięcy pozbawienia wolności z wyroku Sądu Rejonowego w N. w sprawie VI K …/03 przed objęciem jej wyrokiem łącznym wydanym w r. 2007, przy czym na poczet łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono mu okres rozpoczynający się w dniu 8 stycznia 2007 r., a więc już po popełnieniu czynów, za które skazano go zaskarżonym wyrokiem (akta spraw VI K ../03 SR w N., II K …/07 i II K ../08 SR w W.).

Nie może ulegać wątpliwości, że bezpodstawne zakwalifikowanie ciągu przestępstw przypisanych J. M. w zaskarżonym wyroku, jako popełnionych w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. stanowi rażące naruszenie tego przepisu prawa materialnego. Wywarło ono istotny wpływ na treść wyroku, także przez zdeterminowanie sytuacji prawnej skazanego w postępowaniu wykonawczym, w tym również w zakresie podstaw ustawowych do korzystania z warunkowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności.

W uwzględnieniu wniosku kasacji należało zatem uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w W. do ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznaniu Sąd meriti zweryfikuje ustalenia dotyczące odbywania przez J. M. kar pozbawienia wolności przed datą popełnienia obu czynów objętych oskarżeniem w przedmiotowej sprawie i stosownie do tego dokona prawidłowej kwalifikacji przypisanego ciągu przestępstw.

O kosztach sądowych postępowania kasacyjnego orzeczono zgodnie z art. 638 k.p.k.

kc