Sędzia Sądu Najwyższego Andrzej Kijowski urodził się w dniu 5 kwietnia 1945 r. w Głownie, w powiecie łowickim. Po zakończeniu działań wojennych wraz z Rodzicami zamieszkał w Poznaniu. Tutaj też ukończył szkołę podstawową oraz licealną szkołę średnią, uzyskując świadectwo maturalne w 1963 r. W tym samym roku podjął stacjonarne studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studia prawnicze ukończył w 1968 r., przygotowując pracę magisterską pod kierunkiem prof. dr hab. Krystyny Daszkiewicz.
        W tymże roku podjął pracę jako stażysta w Katedrze Prawa Pracy UAM, a przygotowania do rozprawy doktorskiej rozpoczął pod kierunkiem prof. dr. hab. Czesława Jackowiaka. Równolegle w latach 1968-1970 odbył aplikację w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu, którą zakończył egzaminem sędziowskim z wynikiem bardzo dobrym. Przewód doktorski zakończył w Toruniu pomyślną publiczną obroną pracy doktorskiej pt. Odpowiedzialność marynarzy za naruszenie obowiązków pracowniczych w prawie PRL. W grudniu 1978 r. na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. Pracowniczy obowiązek gotowości do świadczenia pracy i po pomyślnym przebiegu kolokwium habilitacyjnego - uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie prawa pracy. Od lipca 1979 r. został mianowany na stanowisko docenta. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał na podstawie uchwały ówczesnej Rady Państwa w dniu 26 stycznia 1989 r., a niemal równocześnie, bo od lutego 1989 r. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 21 stycznia 2002 r. z dniem lutego 2002 r. został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego.
        Profesor Andrzej Kijowski wyjątkowo umiejętnie i efektywnie łączył predyspozycje i skłonność do pogłębionej refleksji teoretycznej ze zdolnością wykorzystania tych cech w sferze praktyki stosowania prawa. Dążeniu do weryfikacji dociekań naukowych na gruncie stosowania prawa dał wyraz podejmując aplikację sędziowską i kończąc ją z bardzo dobrym wynikiem. Niejako kontynuacją tego kierunku zainteresowań Profesora było podjęcie pracy na stanowisku sędziego Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. Na powyższe stanowisko został mianowany w dniu 28 kwietnia 1993 r. przez Prezydenta RP. Od dnia 3 sierpnia 1995 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, pełniąc obowiązki sędziowskie do dnia śmierci.
        My jego przyjaciele dotkliwie odczuwamy nieodwracalną, niestety, Jego nieobecność w naszym gronie. Był człowiekiem życzliwym i otwartym, lubianym i cenionym. Stawiał sobie bardzo wysokie wymagania i konsekwentnie starał się im sprostać. Od współpracowników zawsze oczekiwał rzetelności, jednocześnie nie szczędząc czasu i wysiłku, wspierał ich swoją wiedzą oraz różnorodnym, bogatym doświadczeniem zawodowym.
        Cześć Jego pamięci!