W dniu 15 kwietnia 2020 r. Sąd Najwyższy w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych na posiedzeniu niejawnym rozstrzygnął skargę złożoną przez Pełnomocnika Wyborczego Komitetu Wyborczego Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Waldemara Włodzimierza Witkowskiego (sprawa o sygn. akt I NSW 19/20) na postanowienie Państwowej Komisji Wyborczej w sprawie odmowy rejestracji kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Waldemara Włodzimierza Witkowskiego w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 10 maja 2020 r.
Jako powód odmowy rejestracji powyższego kandydata, Państwowa Komisja Wyborcza wskazała niedołączenie do zgłoszenia wykazu co najmniej 100 000 obywateli popierających jego zgłoszenie na kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Sąd Najwyższy postanowił oddalić skargę, ze względu na brak zarzutów uzasadniających naruszenie prawa przez Państwową Komisję Wyborczą w zakresie wydania zaskarżonego postanowienia. Uzasadniając swoje stanowisko Sąd stwierdził, że:
Państwowa Komisja Wyborcza sprawdzając prawidłowość zgłoszenia kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w prawidłowy sposób zbadała załączony do zgłoszenia wykaz obywateli, którzy udzielili poparcia dla zgłoszenia kandydata stosując sposób określony w art. 303 § 1 w zw. z art. 304 § 2 pkt 3 k.wyb., którego rozwinięcie znajduje się w „Informacji o zasadach przyjmowania zgłoszeń i rejestracji kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przez Państwową Komisję Wyborczą w wyborach zarządzonych na dzień 10 maja 2020 r.” (ZPOW-6002/20) oraz „Informacji Państwowej Komisji Wyborczej o tworzeniu komitetu wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w wyborach zarządzonych na dzień 10 maja 2020 r.” (ZPOW-600 1/20).
W aktualnym stanie prawnym nie ma podstaw normatywnych do zwolnienia Państwowej Komisji Wyborczej z obowiązku badania przy weryfikacji prawidłowości zgłoszenia danego kandydata w wyborach prezydenckich, czy zgłoszenie to zostało poparte wymaganą ilością podpisów zgłaszających (co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu RP).
Aktualnie obowiązujące regulacje konstytucyjne i ustawowe dotyczące rejestracji kandydata na Prezydenta RP nie dopuszczają przy tym możliwości zarejestrowania przez Państwową Komisję Wyborczą kandydata, który uzyskałby poparcie poniżej tego progu.
Ustawodawca może rozważyć, czy nie byłoby uzasadnione obniżenie wymogu dotyczącego ilości podpisów popierających daną kandydaturę na Prezydenta RP (co musiałoby się wiązać ze zmianą ustawy zasadniczej) choćby w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego, czy stanu epidemii. Do czasu jednak ewentualnej zmiany przepisów, Państwowa Komisja Wyborcza w świetle art. 304 § 2 pkt 3 k.wyb., sprawdzając prawidłowość zgłoszenia kandydata na Prezydenta RP, bez żadnych wyjątków, zobowiązana jest weryfikować, czy zgłoszenie kandydatury poparło podpisami co najmniej 100 000 obywateli.
Rozpatrzenie w dniu 15 kwietnia 2020 r. sprawy o sygn. I NSW 19/20 oznacza zakończenie rozpatrywania skarg, które wpłynęły do Sądu Najwyższego na odmowę rejestracji kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w wyborach zarządzonych na dzień 10 maja 2020 r.