20 stycznia 2021 r. Sąd Najwyższy w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych odrzucił skargę pełnomocnika Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej "STOP LGBT" na rzecz ustawy o zmianie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw złożoną na postanowienie nr 23 Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 23 listopada 2020 r. o odmowie przyjęcia projektu ustawy o zmianie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach oraz niektórych innych ustaw.
Zdaniem Sądu Najwyższego, z treści art. 6 ust. 5 zd. 4 ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli wynika, że w postępowaniu sądowym toczącym się ze skargi na postanowienie Marszałka Sejmu istnieje granica temporalna stosowania przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Zawarte w tym przepisie sformułowanie „Sąd Najwyższy rozpatruje skargę (…) w postępowaniu nieprocesowym” powinno być interpretowane jako wskazujące na konieczność zastosowania w tym postępowaniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego od chwili wpływu skargi do Sądu Najwyższego. Kwestie związane z etapami poprzedzającymi wpływ skargi do sądu, dotyczące m.in. nadania skargi za pośrednictwem operatora pocztowego, powinny natomiast podlegać przepisom autonomicznym. Oznacza to, że za datę złożenia skargi do Sądu Najwyższego należało w tym przypadku uznać datę jej rzeczywistego, fizycznego wpływu do sądu, a nie datę nadania jej za pośrednictwem operatora pocztowego. W przepisach ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli brak jest bowiem regulacji, która uznawałaby datę oddania skargi w polskiej placówce pocztowej za równoznaczną z datą wniesienia jej do sądu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy przyjął, że omawiana skarga pełnomocnika Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej "STOP LGBT" wpłynęła do Sądu Najwyższego z uchybieniem czternastodniowego terminu przewidzianego w ww. ustawie na zaskarżenie postanowienia Marszałka Sejmu, liczonego od daty doręczenia skarżonego postanowienia pełnomocnikowi Komitetu. Postanowienie nr 23 Marszałka Sejmu zostało bowiem doręczone pełnomocnikowi Komitetowi 3 grudnia 2020 r. Termin do wniesienia skargi upływał zatem 17 grudnia 2020 r. Tymczasem skarga pełnomocnika Komitetu wpłynęła fizycznie do Sądu Najwyższego dopiero 21 grudnia 2020 r.
Zdanie odrębne złożyło dwóch sędziów Sądu Najwyższego z siedmioosobowego składu sądu.