W dniu 28 września br. Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej zagadnienia prawnego w sprawie o sygn. III CZP 43/16 podjął uchwałę następującej treści:
W sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego pozostającego w dyspozycji organów Policji, wniesionej przez rozwiedzionego małżonka przeciwko drugiemu małżonkowi będącemu emerytem policyjnym, któremu lokal ten przydzielono w czasie trwania małżeństwa jako funkcjonariuszowi Milicji Obywatelskiej, dopuszczalna jest droga sądowa.
Powyższa uchwała została podjęta w odpowiedzi na pytanie prawne przedstawione przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu:
„Czy dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa rozwiedzionego małżonka przeciwko drugiemu małżonkowi, będącemu emerytem policyjnym, o opróżnienie lokalu mieszkalnego przydzielonego pozwanemu małżonkowi w trakcie małżeństwa, jako funkcjonariuszowi Milicji Obywatelskiej, jeśli lokal ten pozostaje w legalnej dyspozycji organu Policji?”
Sąd Najwyższy przypomniał, że do lokali służbowych przydzielonych w związku z pracą w Policji mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (jedn. tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 355 ze zm.). Artykuł 95 ust. 2, 3 i 3a w związku z art. 90 określa przypadki, w których wydaje się decyzję administracyjną o opróżnieniu lokalu mieszkalnego przydzielonego policjantowi.
Węzłowym problemem jest wykładnia art. 2 § 3 k.p.c., według którego nie są rozpoznawane w postępowaniu sądowym sprawy cywilne, jeżeli przepisy szczególne przekazują je do właściwości innych organów. Sąd Najwyższy nie znalazł właściwości innych organów. W sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego zachodzi stosunek równorzędności stron, a jego uczestnikami są podmioty prawa cywilnego, więc spór ten nie należy do właściwości organów Policji.