W dniu 10 lutego 2017 r. Sąd Najwyższy w sprawie dotyczącej zapłaty zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dóbr osobistych rozważał, czy zasądzenie zadośćuczynienia pieniężnego jest możliwe tylko wtedy, gdy więź między członkami rodziny zostaje całkowicie zerwana (na skutek śmierci), czy też wówczas, gdy utrzymywanie tych więzi w normalny sposób nie jest możliwe z uwagi na pozostawanie poszkodowanego w stanie wegetatywnym.
Wydane orzeczenie potwierdza, że poważne obrażenia uniemożliwiające kontakt bliskich z poszkodowanym uprawniają ich do uzyskania zadośćuczynienia. Zadośćuczynienia takiego można żądać nie tylko od sprawcy odpowiedzialnego na zasadzie winy, ale także od ubezpieczyciela.
Szczegółowe motywy orzeczenia będą znane po sporządzeniu uzasadnienia.