W wyroku z 15 czerwca 2022 r., II CSKP 380/22, w sprawie z powództwa przedsiębiorcy (osoby fizycznej) przeciwko gminie o zapłatę, Sąd Najwyższy uwzględnił skargę kasacyjną pozwanej.
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że jednostka samorządu terytorialnego, która nie wypłaciła beneficjentowi dotacji oświatowej kwoty dotacji w pełnej, należnej mu wysokości, po upływie roku, na który dotacja została przyznana, ponosi względem beneficjenta dotacji wyłącznie odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu czynu niedozwolonego, której źródłem jest art. 417 § 1 k.c., a nie odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązania wynikającego z ustawy (art. 471 k.c. per analogiam).
Jednocześnie Sąd wskazał, że w opisanym wyżej wypadku niewypłacenie przez podmiot publicznoprawny odpowiedniej kwoty stanowi źródło szkody (zdarzenie szkodzące), natomiast poszkodowany na ogólnych zasadach musi wykazać pozostałe przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej, w tym poniesienie szkody w określonej wysokości. Szkoda ta może wynikać z np. z przeznaczenia prywatnych środków uprawnionego na pokrycie wydatków wiążących się z tą sferą działalności placówki, która powinna zostać sfinansowana z dotacji oświatowej, względnie z zaciągnięcia na te potrzeby zobowiązań oraz poniesionych w związku z nimi kosztów. Przyjęcie, że niewypłacenie dotacji w określonej kwocie powoduje doznanie szkody o tożsamej wysokości, tzn. równej niedopłacie dotacji, stwarzałoby bowiem ryzyko naruszenia zasady kompensacji szkody, a ponadto prowadziłoby do uzyskania przez beneficjenta sumy odpowiadającej pierwotnej kwocie dotacji bez obowiązku rozliczenia się z jej wydatkowania na określone w ustawie cele.
Wyrok SN z dnia 15 czerwca 2022 r. z uzasadnieniem (sygn. akt II CSKP 380/22)