Sklep internetowy (online-shop) może stanowić odrębne, samodzielne dobro majątkowe będące przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym (art. 551 k.c.), a jako składnik większej całości – zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa; jego zbycie może prowadzić do powstania solidarnej odpowiedzialności nabywcy ze zbywcą za zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (art. 554 k.c.).
Wyrokiem z 18 czerwca 2024 r., II CSKP 2110/22, Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 30 września 2021 r., w którego uzasadnieniu Sąd odwoławczy uznał, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być wyodrębniona organizacyjnie, finansowo oraz funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie, bowiem chodzi o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze. Sąd Najwyższy nie podzielił stanowiska Sądów meriti, że składniki niematerialne, mimo że mogą stanowić minimalny zasób dający podstawę dalszej działalności sklepu internetowego, czy wręcz zachowanie pewnej ciągłości tego sklepu, nie mogą stanowić wystarczających elementów składowych, przesądzających o tym, że doszło do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 i 554 k.c.
Wyrok SN z dnia 18 czerwca 2024 r. (II CSKP 2110/22)
Uzasadnienie wyroku zostanie opublikowane po jego sporządzeniu w ustawowym terminie.