W dniu 28 stycznia br. Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów uchwalił, że: "Do przestępstw z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179 poz. 1485) popełnionych przez sprawcę, który działa wyłącznie poza granicami Polski ma zastosowanie art. 113 k.k."
Zajęcie takie stanowiska wynikało z konieczności uwzględniania w procesie wykładni art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przedmiotu ochrony tego przestępstwa.
Sąd Najwyższy przyjął, że celem ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zapobieganie zjawisku narkomanii oraz pomoc, leczenie i rehabilitacja osób uzależnionych. Przedmiotem ochrony zawartych w niej przepisów karnych nie jest natomiast reglamentacja obrotu środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi, za którą kryje się ochrona interesów ekonomicznych państwa. Tym samym odwołanie do konkretnych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w art. 56 ust. 1 i 3 tej ustawy nie może przemawiać za wyłączeniem ich stosowania, na podstawie art. 113 kk, w stosunku do sprawcy działającego wyłącznie poza granicami Polski.
Uzasadnienie uchwały z dnia 28 stycznia 2016 r.