Podstawę prawną wyboru Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego stanowią:
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.),
- ustawa z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 1254 ze zm. – dalej jako „ustawa o Sądzie Najwyższym”),
- uchwała Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 grudnia 2003 r. w sprawie regulaminu Sądu Najwyższego (M.P. z 2003 r., nr 57, poz. 898 ze zm. – dalej jako regulamin SN)
- uchwała Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie regulaminu wyboru kandydatów na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego – dalej jako uchwała w sprawie wyboru PPSN.
Upoważnienie do wydania uchwał, o których mowa w punktach 3) i 4), wynika wprost z przepisów ustawy o Sądzie Najwyższym, a dokładnie:
- z art. 3 § 2 i art. 51 § 2 tejże ustawy – w zakresie dotyczącym regulaminu SN oraz
- z art. 16 § 1 pkt 1 tejże ustawy – w zakresie dotyczącym uchwały w sprawie wyboru Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Zasady wyboru Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego zostały zatem jednoznacznie określone normatywnie w: Konstytucji (art. 183 ust 3 Konstytucji), ustawie (art. 16 § 1 pkt 1 ustawy o Sądzie Najwyższym) oraz – zgodnie z jednoznacznym upoważnieniem ustawowym – uchwale Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego.
Wykonując swoje kompetencje Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego przeprowadziło postępowanie w sprawie przedstawienia kandydatów na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Zgodnie z § 7 regulaminu w sprawie wyboru SN za wybranych uważa się dwóch kandydatów, którzy otrzymali w kolejności największą liczbę głosów, a w głosowaniu wzięło udział co najmniej 2/3 sędziów każdej z Izb. Z kolei z § 8 regulaminu w sprawie wyboru SN, wynika że Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego przedstawia niezwłocznie Prezydentowi wynik wyboru, o którym mowa w art. 16 § 1 pkt 3 ustawy o Sądzie Najwyższym, a zatem wyboru dokonanego przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego. Wynika to wprost z Protokołu z posiedzenia Zgromadzenia Ogólnego Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2014 r. w którym stwierdza się, że „SSN Małgorzata Gersdorf i SSN Lech Paprzycki zostali wybrani kandydatami na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, których Zgromadzenie Ogólne Sędziów przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej”. Podkreślenia również wymaga, że z normatywnego punktu widzenia, ani w art. 183 ust. 3 Konstytucji RP ani w ustawie o Sądzie Najwyższym nie wskazano formy, w jakiej przedstawia się Prezydentowi kandydatów na Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
W powyższym świetle za całkowicie bezpodstawny należy uznać zarzut wadliwości wyboru SSN Małgorzaty Gersdorf na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego.
Stanowisko ws. ważności wyboru Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Powołane w powyższym stanowisku akty prawne są dostępne na podstronie 'O Sądzie Najwyższym' > 'Status prawny'.