W dniu dzisiejszym odbyły się uroczystości pogrzebowe Stanisława Dąbrowskiego, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w latach 2010-2014. Pogrzeb miał charakter państwowy.
Nabożeństwo żałobne odbyło się w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Sędziego pożegnała rodzina, przedstawiciele najwyższych władz państwowych i środowisk prawniczych, m.in. Wicemarszałek Sejmu Cezary Grabarczyk, Wicemarszałek Senatu Jan Wyrowiński, Minister Sprawiedliwości Marek Biernacki, Prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. dr hab. Andrzej Rzepliński, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, prof. dr hab. Roman Hauser, Prokurator Generalny Andrzej Seremet, Rzecznik Praw Obywatelskich prof. dr hab. Irena Lipowicz, Prezes Najwyższej Izby Kontroli Krzysztof Kwiatkowski. Obecni byli także Ambasador Republiki Korei w Polsce Young Sun Paek oraz Prezes Sądu Najwyższego Litwy Gintaras Kryževičius. Swojego Prezesa żegnali również sędziowie i pracownicy Sądu Najwyższego.
W trakcie nabożeństwa odczytane zostało postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o przyznaniu pośmiertnie, za wybitne zasługi dla wymiaru sprawiedliwości i przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w kształtowaniu demokratycznego państwa prawa, odznaczenia – Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, które z rąk Szefa Kancelarii Prezydenta RP Jacka Michałowskiego odebrała małżonka zmarłego.
Biskup Polowy Wojska Polskiego, Józef Guzdek wspominał Stanisława Dąbrowskiego, jako kustosza prawdy, niestrudzonego obrońcę sprawiedliwości, a w sprawach podstawowych człowieka, który zawsze był „o pół kroku do przodu”. Podziękował także Pierwszemu Prezesowi za przykład pięknego życia i wyboru, że nie żył dla siebie, lecz swojej rodziny oraz dla wspólnego dobra, dla Rzeczypospolitej.
W swoim wystąpieniu Prezes Sądu Najwyższego prof. dr hab. Lech Paprzycki, pełniący obowiązki Pierwszego Prezesa SN, wspominał wspólne lata ponad 50-letniej znajomości ze zmarłym, począwszy od studiów prawniczych, przez asesurę, aż po ostatnie dni w Sądzie Najwyższym. Podkreślił, że współpraca między sędziami nigdy nie układała się tak dobrze, jak za czasów urzędowania Stanisława Dąbrowskiego na stanowisku Pierwszego Prezesa.
Stanisław Dąbrowski spoczął na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym, gdzie po nabożeństwie odbyły się uroczystości żałobne z udziałem Kompanii Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.
Prof. dr hab. Tadeusz Ereciński, Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracami Izby Cywilnej w swoim wystąpieniu podkreślił, że Stanisław Dąbrowski był wzorem do naśladowania. Miał cechę dla sędziego szczególną – umiejętności sporządzania uzasadnień językiem prostym i zrozumiałym, ale i precyzyjnym. Był niestrudzonym obrońcą niezawisłości sędziowskiej i niezależności sądów, nie kłaniał się politykom, był otwarty na media i z chęcią tłumaczył, dlaczego niezawisłość sędziowska jest tak istotna. Swoje wystąpienie zakończył mówiąc, że nie ma ludzi niezastąpionych, ale Stanisława Dąbrowskiego zastąpić będzie bardzo trudno.
Następnie głos zabrał Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa, Antoni Górski, który wspominał karierę Pierwszego Prezesa w Radzie i jego starania we wzmacnianiu władzy sądowniczej i pokazaniu społeczeństwu prawdziwego obrazu wymiaru sprawiedliwości. W swojej pamięci zachowa Stanisława Dąbrowskiego, jako wzór sędziego sprawiedliwego, człowieka o wyjątkowej osobowości, odwadze i kryształowym charakterze.
Prokurator Generalny, Andrzej Seremet w krótkim wystąpieniu docenił osobistą skromność Stanisława Dąbrowskiego, jego odwagę i heroizm, z jakim pełnił swój urząd Pierwszego Prezesa w czasie choroby. Podkreślił, że jego życie stanowi prawdziwy wzór sędziowskiej niezawisłości i niezależności.
W imieniu najbliższej rodziny, Stanisława Dąbrowskiego, we wzruszającym wystąpieniu, pożegnała również jego córka.
Stanisław Dąbrowski zmarł 9 stycznia 2014 r. po ciężkiej chorobie nowotworowej w wieku 66 lat. Był wybitnym prawnikiem, sędzią cywilistą, współtwórcą niezależnego sądownictwa III Rzeczpospolitej, humanistą, człowiekiem ogromnych zalet umysłu i charakteru. Swymi czynami dobrze zasłużył się Ojczyźnie i wszedł do panteonu zasłużonych dla wymiaru sprawiedliwości.