W tekście A. Kublik opublikowanym na wyborcza.pl „Bezstronny jak sędzia Zaradkiewicz. W tle przegrana TVP Jacka Kurskiego z wydawcą Wyborczej” zawarto szereg bezpodstawnych insynuacji wprowadzających w błąd czytelnika i niemających żadnych podstaw faktycznych.
Zważywszy na zawarte w tekście A. Kublik na wyborcza.pl „Bezstronny jak sędzia Zaradkiewicz. W tle przegrana TVP Jacka Kurskiego z wydawcą Wyborczej” liczne insynuacje wprowadzające w błąd czytelnika i niemające żadnych podstaw faktycznych, opinii publicznej należą się następujące wyjaśnienia:
Po pierwsze, w publikacji wskazano: „nie wiadomo, jak sprawa trafiła do referatu sędziego Zaradkiewicza". Stwierdzono w ten sposób nieprzejrzystość, a zasugerowano też istnienie nieprawidłowości przy przydzieleniu sprawy I CSK 2131/22 z uwagi na niestosowanie w Sądzie Najwyższym systemu losowego przydziału spraw i wydawanie decyzji w tym przedmiocie przez Prezesa Izby lub przewodniczącego wydziału. O ile prawdą jest, że prawo obowiązujące nie przewiduje w Sądzie Najwyższym stosowania systemu losowego przydziału spraw przygotowanego przez Ministerstwo Sprawiedliwości dla sądów powszechnych oraz, że przydział spraw należy to prezesa, o tyle całkowicie fałszywe są stwierdzenia sugerujące, że decyzja w tym przedmiocie mogła zostać wydana dowolnie lub, że wpływ na nią mogły mieć inne czynniki niż przewidziane prawem. W okresie sprawowania funkcji Prezesa Izby Cywilnej przez Joannę Misztal-Konecką ściśle przestrzegane są zasady przydziału spraw określone w regulaminie Sądu Najwyższego. Mianowicie, sprawy przydzielane są według kolejności wpływu do Izby sędziom uporządkowanym według listy alfabetycznej. Od stycznia tego roku dokonywane jest to z zastosowaniem systemu informatycznego, a zatem w sposób zautomatyzowany. W taki sposób przydzielono również sprawę I CSK 2131/22.
Po drugie, fałszywa jest insynuacja, jakoby postanowienie I CSK 2131/22 o przyjęciu sprawy do rozpoznania podjęte zostało podejrzanie szybko. Począwszy od października 2021 r. Prezes Izby Cywilnej podjęła działania mające na celu istotne zwiększenie sprawności postępowania, w tym doprowadzenie do sytuacji, w której decyzja o przyjęciu (lub odmowie) skargi kasacyjnej do rozpoznania zapadałaby w ciągu 6 miesięcy od daty wpływu do SN. Znaczna część sędziów orzekających w Izbie podjęła ten trud, stąd też w maju b.r. 30% decyzji w odniesieniu do przyjęcia skarg kasacyjnych do rozpoznania zapadło przed upływem 6 miesięcy od wpływu skargi do SN (w kwietniu odpowiednio 20%, zaś I kwartale 2022 r. aż 35%). W związku z tym, nieprawdą jest to, jakoby postanowienie I CSK 2131/22 wydano wyjątkowo szybko („w błyskawicznym tempie"). Dodać należy, że sprawa została skierowana na posiedzenie przedsądowe zgodnie z kolejnością wpływu w ramach referatu Sędziego sprawozdawcy.
Po trzecie, co najmniej nieścisła jest zawarta w artykule sugestia, jakoby przypadki przyjmowania skarg kasacyjnych do rozpoznania były wyjątkowe. Decyzja co do przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania podejmowana jest przez sąd na podstawie przesłanek z art. 3989 k.p.c. W ubiegłym roku do rozpoznania przyjęto 27% skarg kasacyjnych, w I kwartale 2022 r. – 28%, w kwietniu – 35%, zaś w maju – 28%. Oznacza to, że średnio co trzecia skarga kasacyjna jest przyjmowana do rozpoznania.