Data orzeczenia: 14 grudnia 2022 r.
Jak rozumieć użyte w art. 13 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1205) sformułowanie, iż jednorazowe odszkodowanie przysługuje również w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty, który był uprawniony do renty z ubezpieczenia wypadkowego. Czy takie uprawnienie wynikać winno z mocy samego prawa czy też musi być ono ustalone w chwili śmierci przez organ rentowy w drodze decyzji administracyjnej?
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 2022 r.
Członkom rodziny ubezpieczonego przysługuje
jednorazowe odszkodowanie także w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej rencisty mającego ustalone w decyzji organu rentowego prawo
do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 17
grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(jednolity tekst: Dz. U. z 2022 r., poz. 504 ze zm.), który spełniał ustawowe
przesłanki do przyznania mu prawa do renty w związku z wypadkiem przy pracy lub
chorobą zawodową (art. 13 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 30 października
2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych;
jednolity tekst: Dz. U. z 2022 r., poz. 2189).