Data orzeczenia: 24 stycznia 2013 r.
1. Czy do idealnego zbiegu przestępstwa z art. 8 k.k.s. stosuje się zasady wyłączania wielości ocen, a jeżeli tak to,
2. Czy art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011.177.1054 j.t.) w odniesieniu do fikcyjnej faktury rodzi obowiązek podatkowy, czy też zawarte w tym przepisie zobowiązanie do zapłaty kwoty podatku wskazanej w wystawionej fakturze ma charakter, swoistej sankcji administracyjnej,
3. Czy zmiana stanu prawnego związana z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT zwłaszcza art. 108 ust. 1 w miejsce ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zmianami, w tym art. 33 ust. 1, oddziaływuje w jakikolwiek sposób na zakres odpowiedzialności karnej osób wystawiających fikcyjne faktury pod rządami ustawy obowiązującej poprzednio oraz czy mają tu zastosowanie przepisy intertemporalne określone w art. 2 § 2 k.k.s. ewentualnie art. 4 k.k.,
4. Jaki przepis obowiązującego prawa nakłada na wystawcę fikcyjnej faktury VAT obowiązek jej wystawienia w rozumieniu art. 62 § 1 i 2 k.k.s.
Uzasadnienie
Dnia 24 stycznia 2013 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały