Najnowsze orzeczenia

  • III CZP 118/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 15 grudnia 2022 r.

    ​Czy w przypadku stwierdzenia umorzenia z mocy prawa postępowania egzekucyjnego, wszczętego przed wejściem w życie ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, na podstawie art. 823 k.p.c. z uwagi na bezczynność wierzyciela, gdy skutek w postaci umorzenia nastąpił po wejściu w życie wymienionej ustawy, dopuszczalne jest obciążenie wierzyciela opłatą stosunkową zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o kosztach komorniczych, czy też opłata powinna zostać określona na podstawie art. 29 ust. 4 powołanej ustawy?

    Dnia 15 grudnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • III CZP 116/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 16 listopada 2022 r.

    1. czy art. 13a ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2020 roku, poz. 755 ze zm., dalej „u.k.s.c.”) znajduje zastosowanie do dochodzonych przez konsumenta roszczeń wynikających wyłącznie z czynności bankowych wymienionych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz.U. z 2021 roku, poz. 2439, dalej „pr.bank”), a w razie pozytywnej odpowiedzi

    2. czy oferowanie przez bank certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego stanowi czynność bankową w rozumieniu art. 5 ust. 2 pkt 9 pr.bank. oraz

    3. czy wykonywanie obowiązków depozytariusza funduszu inwestycyjnego, będącego bankiem, stanowi czynności bankowe z uczestnikiem funduszu określone w art. 5 ust. 2 pkt 6 i 9 pr.bank?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 listopada 2022 r.

    1. Artykuł 13a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 1125) znajduje zastosowanie do dochodzonych przez konsumentów roszczeń wynikających z czynności bankowych (art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 2324).

    2. odmawia podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

  • III CZP 100/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 października 2022 r.

    Czy właścicielowi nieruchomości położonej na obszarze ograniczonego użytkowania utworzonego dla lotniska, w razie przekroczenia wskutek ruchu lotniczego dopuszczalnego poziomu hałasu w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości, przysługuje na podstawie art. 129 ust. 2 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r., poz. 1973) roszczenie o naprawienie szkody obejmującej nieponiesione koszty zapewnienia w tym budynku klimatu akustycznego zgodnego z obowiązującymi Polskimi Normami w dziedzinie akustyki budowlanej, w braku obowiązku podjęcia przez właściciela działań w tym zakresie w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania?

    a w razie negatywnej odpowiedzi,

    Czy właściciel nieruchomości położonej na obszarze ograniczonego użytkowania utworzonego dla lotniska, w razie przekroczenia wskutek ruchu lotniczego dopuszczalnego poziomu hałasu w budynku mieszkalnym znajdującym się na tej nieruchomości, może na podstawie art. 435 § 1 k.c. w zw. z art. 322 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2021 r., poz. 1973) żądać naprawienia szkody obejmującej nieponiesione koszty zapewnienia w tym budynku klimatu akustycznego zgodnego z obowiązującymi Polskimi Normami w dziedzinie akustyki budowlanej?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2022 r.

    Właścicielowi nieruchomości położonej w strefie ograniczonego użytkowania, o której mowa w art. 135 Prawa ochrony środowiska, nie przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiadającej kosztom zapewnienia w budynku znajdującym się na tej nieruchomości odpowiedniego klimatu akustycznego, jeżeli koszty te nie zostały poniesione.

  • III CZP 97/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 października 2022 r.

    - Czy w przypadku uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania naruszenie zasady niezmienności składu sądu wyznaczonego do rozpoznania sprawy na podstawie przepisu art. 386 § 5 kpc, polegające na bezpodstawnym zarządzeniu przez Przewodniczącego Wydziału wyłonienia nowego składu orzekającego w drodze losowania z pominięciem sędziego wyznaczonego do rozpoznania sprawy z mocy ustawy na podstawie przepisu art. 386 § 5 kpc, może powodować sprzeczność składu orzekającego z przepisami prawa - art. 379 pkt 4 kpc?

    - Czy przepis art. 55 § 4 zdanie drugie ustawy prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U.2020.2072 t.j. z dnia 2020.11.24) wyłącza możliwość badania sprzeczności składu orzekającego z przepisami prawa na podstawie art. 379 pkt 4 kpc w związku z naruszeniem przez Przewodniczącego Wydziału przepisu art. 386 § 5 kpc i przepisów art. 47b § 1 i 2 ustawy prawo o ustroju sądów powszechnych?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2022 r.

    Zarządzenie przez przewodniczącego wydziału wyłonienia nowego składu orzekającego w drodze losowania z pominięciem sędziego wyznaczonego do rozpoznania sprawy z mocy ustawy na podstawie przepisu art. 386 § 5 k.p.c. nie skutkuje samo w sobie sprzecznością składu orzekającego z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c.

  • III CZP 96/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 października 2022 r.

    ​Czy w stanie prawnym wprowadzonym od dnia 7 listopada 2019 roku ustawą z dnia 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1496 z późn. zm.) rozliczenie opłaty należnej komornikowi z tytułu złożonego wniosku o doręczenie dokumentów może mieć podstawę prawną, a co za tym idzie czy poniesienie przez powoda po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie kosztów związanych z doręczeniem za pośrednictwem komornika (art. 1391 § 1 k.p.c.) uzasadnia zasądzenie ww. kosztów od pozwanego?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2022 r.

    ​Poniesienie przez powoda kosztów związanych z doręczeniem za pośrednictwem komornika po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie uzasadnia zasądzenie tych kosztów od pozwanego na podstawie art. 1081 k.p.c.

  • III CZP 111/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 października 2022 r.

    ​Czy po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej na skutek rozwodu odpowiedzialność małżonków będących współwłaścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który wchodził w skład majątku wspólnego, za zobowiązania wobec wspólnoty mieszkaniowej z tytułu wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach, powstałe po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, jest odpowiedzialnością proporcjonalną w stosunku do udziałów we współwłasności lokalu, czy też każdy z małżonków ponosi odpowiedzialność za całość zobowiązania z tego tytułu, a zaspokojenie wspólnoty mieszkaniowej przez któregokolwiek z małżonków zwalnia drugiego?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2022 r.

    ​Odpowiedzialność byłych małżonków będących współwłaścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który uprzednio wchodził w skład ich majątku wspólnego, za zobowiązania wobec wspólnoty mieszkaniowej powstałe po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej z tytułu wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w innych przychodach, jest odrębną odpowiedzialnością każdego z nich w zakresie odpowiadającym ich udziałom w nieruchomości wspólnej, ustalonym zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tj. Dz.U. z 2001 r., poz. 1048).

  • III CZP 104/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 października 2022 r.

    1. Czy żądanie zwrotu świadczenia wydanego drugiej stronie w wykonaniu kontraktu bezskutecznego względem masy upadłości, jeżeli ogłoszono upadłość obu kontrahentów, powinno nastąpić w trybie zgłoszenia wierzytelności, czy wyłączenia z masy upadłości? 

    W przypadku, gdyby zasadne było wyłączenie z masy upadłości:

    2. Czy jest możliwe wyłączenie z masy upadłości środków pieniężnych, które nie zostały wyodrębnione przez zgromadzenie na osobnym rachunku bankowym jako pochodzące z umowy bezskutecznej z mocy prawa, ustalonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego?

    W razie pozytywnej odpowiedzi:

    3. Czy jest możliwe zaspokojenie wierzyciela, któremu przysługuje żądanie o zwrot ceny uiszczonej w wykonaniu bezskutecznej czynności prawnej, ze środków pieniężnych uzyskanych wskutek sprzedaży nieruchomości zabezpieczonych rzeczowo (hipotecznie) - z pierwszeństwem przed wierzycielami hipotecznymi upadłego?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2022 r.

    Jeżeli bezskuteczność czynności prawnej dokonanej przez dłużnika powstała z mocy prawa (art. 128 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2016 r.) i wywiera skutek przed ogłoszeniem jego upadłości, to żądanie syndyka masy upadłości dłużnika zwrotu świadczenia wydanego drugiej stronie w wykonaniu umowy bezskutecznej względem masy upadłości, jeżeli ogłoszono upadłość obu kontrahentów, powinno nastąpić w trybie wyłączenia z masy upadłości, o ile przedmiot świadczenia jest wyodrębniony w masie upadłości, co w przypadku środków pieniężnych oznacza wymaganie wyodrębnienia w masie upadłości na osobnym rachunku bankowym.

    W przeciwnym razie właściwą drogą dochodzenia tej wierzytelności jest tryb zgłoszenia wierzytelności. 

  • III CZP 95/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 października 2022 r.

    1. Czy przepis art. 481 k.p.c. :

    a) ma zastosowanie wyłącznie w przypadku wyznaczenia do rozpoznania sprawy sędziego, w stosunku do którego zachodzą przesłanki z art. 48 § 1 pkt 1-4 k.p.c.,

    b) czy też art. 481 k.p.c. ma zastosowanie w każdym przypadku wyznaczenia do rozpoznania sprawy sędziego, wobec którego nie zachodzą przesłanki z art. 48 § 1 pkt 1-4 k.p.c., lecz orzekającego w sądzie w jakim pełni służbę inny sędzia, niewyznaczony do rozpoznania sprawy, w stosunku do którego te przesłanki występują?,

    2. Czy naruszenie przepisu art. 481 k.p.c., w rozumieniu wskazanym w pkt. 1 ppkt. b), poprzez brak jego zastosowania w wymienionych tam okolicznościach i niewyłączenie sędziego wyznaczonego oraz brak przekazania sprawy sądowi przełożonemu celem wyznaczenia innego sądu równorzędnego, wywołuje skutek w postaci nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt. 4 k.p.c. ?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 października 2022 r.

    1. Rozpoznanie sprawy przez sąd, w którym pełni służbę sędzia, podlegający wyłączeniu na podstawie art. 48 § 1 pkt 1-4 k.p.c., który nie zasiada w składzie tego sądu, nie skutkuje nieważnością postępowania na podstawie art. 379 pkt. 4 k.p.c.

    2. Odmawia podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

  • III CZP 119/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 października 2022 r.

    ​Czy zakład ubezpieczeń może obniżyć należne odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów o rabaty oraz ulgi na części i materiały służące do naprawy pojazdu, możliwe do uzyskania w ramach współdziałania poszkodowanego z ubezpieczycielem w zakresie likwidacji szkody z odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody w procesie naprawy pojazdu (art. 362 k.c. w zw. z art. 354 § 2 k.c.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2022 r.

    ​Odszkodowanie przysługujące od zakładu ubezpieczeń na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów obejmuje wyłącznie niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy.

  • III CZP 112/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 października 2022 r.

    ​Czy postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym jest orzeczeniem istniejącym w sytuacji, gdy wobec wskazania w trybie art. 357 § 5 kpc zwięźle zasadniczych powodów rozstrzygnięcia - nie została podpisana bezpośrednio jego sentencja, a podpis został złożony tylko pod całością tak sporządzonego dokumentu?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2022 r.

    ​Postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym jest orzeczeniem nieistniejącym w sytuacji, gdy podpis został złożony wyłącznie pod całym dokumentem obejmującym sentencję i zasadnicze powody rozstrzygnięcia (art. 357 § 5 k.p.c.).

  • III CZP 109/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 października 2022 r.

    ​Czy ustanowienie prawomocnym wyrokiem sądu rozdzielności majątkowej między małżonkami pozostającymi w ustroju wspólności majątkowej powoduje, że współmałżonek akcjonariusza, który samodzielnie objął lub nabył akcje imienne wchodzące w skład wspólności ustawowej, staje się również współuprawnionym z akcji i może wykonywać związane z nimi prawa korporacyjne?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2022 r.

    Ustanowienie prawomocnym wyrokiem sądu rozdzielności majątkowej małżeńskiej między małżonkami pozostającymi w ustroju ustawowej wspólności majątkowej nie powoduje, że współmałżonek akcjonariusza, który samodzielnie objął lub nabył akcje imienne wchodzące w skład tej wspólności, może wykonywać związane z nimi prawa korporacyjne.

  • III CZP 101/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 5 października 2022 r.

    ​Czy wyłączenie zastosowania przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych z dnia 8 marca 2013 r. (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 424, ze zm.) na podstawie art. 3 pkt 1 tej ustawy do długów objętych postępowaniem upadłościowym implikuje konieczność zastosowania przepisów ogólnych o odsetkach ustawowych za opóźnienie czy też wyłącza zupełnie możliwość zaspokojenia w postępowaniu upadłościowym odsetek naliczonych na podstawie tej ustawy?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2022 r.

    ​Przewidziane w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (jedn. tekst: Dz. U. z 2022 r., poz. 893) wyłączenie stosowania tej ustawy do długów objętych postępowaniem prowadzonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (jedn. tekst: Dz. U. z 2022 r., poz. 1520), nie pozbawia wierzyciela uprawnienia do odsetek ustawowych za opóźnienie na zasadach ogólnych. 

  • III CZP 99/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 4 października 2022 r.

    ​Czy roszczenie, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ma charakter zbywalny w drodze cesji?

    Dnia 4 października 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • III CZP 110/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 4 października 2022 r.

    ​Czy ogłoszenie upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej z likwidacją jej majątku należy traktować jak „ustanie członkostwa” w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej w rozumieniu przepisu art. 58 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo- kredytowych (Dz.U. 2021.1844 t.j.) i czy w związku z tym Syndyk Masy Upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowej jest uprawniony do żądania zwrotu na rzecz upadłego wkładów wniesionych przez tą Kasę na obligatoryjny fundusz stabilizacyjny?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2022 r.

    ​Ogłoszenie upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej z likwidacją jej majątku nie jest ustaniem członkostwa w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej w rozumieniu art. 58 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (jedn. tekst: Dz. U. z 2021 r., poz. 1844), w związku z czym syndyk masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowej nie jest uprawniony do żądania zwrotu na rzecz upadłego wkładów wniesionych przez tą kasę na obligatoryjny fundusz stabilizacyjny.

  • III CZP 50/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 23 czerwca 2022 r.

    Czy na postanowienie sądu upadłościowego - sądu II instancji o odrzuceniu zażalenia na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje środek zaskarżenia?

    a w przypadku odpowiedzi przeczącej:

    Czy rozpoznaniem zażalenia jest również jego odrzucenie?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 czerwca 2022 r.

    1. Na postanowienie sądu upadłościowego jako sądu drugiej instancji o odrzuceniu zażalenia na postanowienie sędziego - komisarza nie przysługuje zażalenie (art. 3942 k.p.c. w zw. z art. 229 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, jedn. tekst: Dz. U. z 2020 r., poz. 1228)

    2. W razie wniesienia takiego zażalenia odrzuca je sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, w składzie trzech sędziów (art. 397 § 1 k.p.c. w zw. z art. 229 Prawa upadłościowego).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 50/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 44/21.

  • III CZP 86/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 26 maja 2022 r.

    Czy w sytuacji w której przepis art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020.1842) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy - k.p.c. oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2021.1090) która weszła w życia dnia 3 lipca 2021 r., zaczyna obowiązywać w toku postępowania apelacyjnego i wobec tego, na mocy art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej dotychczasowy skład trzech sędziów został zmieniony na skład jednoosobowy - w osobie dotychczasowego referenta w sprawie, a następnie na mocy art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 znowelizowanej ustawy COVID-19, Prezes Sądu zarządzeniem zdecyduje o rozpoznaniu sprawy składzie trzech sędziów, to:

    - czy w takiej sytuacji należy dać prymat zasadzie kontynuacji składu sądu (art. 47b p.u.s.p.) i powinien to być ten sam skład, który rozpoznawał sprawę przed wejściem w życie ustawy z dnia 28 maja 2021 r., względnie został wówczas wyznaczony do jej rozpoznania bez wydawania żadnej dodatkowej decyzji procesowej,

    - czy też należy na nowo wyłonić składu sądu w zakresie dwójki sędziów (poza sędzią referentem) po wydaniu przez Prezesa Sądu zarządzenia o rozpoznaniu sprawy w składzie trzech sędziów, co, do zasady, powinno następować w drodze losowego przydziału spraw (art. 47a p.u.s.p.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2022 r.

    Jeżeli na podstawie art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych prezes sądu zarządził rozpoznanie apelacji w składzie trzech sędziów, sprawa powinna zostać rozpoznana przez skład sądu złożony z dotychczasowego sędziego referenta, a pozostali sędziowie powinni zostać przydzieleni losowo zgodnie z art. 47a Prawa o ustroju sądów powszechnych, nawet gdy w sprawie uprzednio wyznaczony był skład trzyosobowy, który przestał być składem właściwym do rozpoznania sprawy na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 28 maja 2021 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 68/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 82/21.

  • III CZP 83/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 maja 2022 r.

    1. Czy stanowi podstawę wyłączenia sędziego w myśl art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c. okoliczność, że sędzia ten zawarł z bankiem będącym stroną postępowania umowę o kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich (indeksowany bądź denominowany), a podstawą żądania strony postępowania jest ustalenie nieważności takiej umowy z bankiem;

    w przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie:

    2. Czy stanowi podstawę wyłączenia w myśl art. 49 k.p.c. okoliczność, że sędzia ten zawarł z bankiem będącym stroną postępowania umowę o kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich (indeksowany bądź denominowany), a podstawą żądania strony postępowania jest ustalenie nieważności takiej umowy z bankiem.

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2022 r.

    1. Sędzia, który zawarł z bankiem będącym stroną postępowania umowę kredytu hipotecznego denominowanego lub indeksowanego we frankach szwajcarskich, nie jest z tej przyczyny wyłączony z mocy ustawy w sprawie, której przedmiotem są roszczenia związane z taką umową zawartą przez ten bank z innym podmiotem (art. 48 § 1 pkt 1 k.p.c.).

    2. Odmawia podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 83/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 79/21.

  • III CZP 68/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 maja 2022 r.

    ​Czy na rozliczenie nakładów pomiędzy byłymi konkubentami ma wpływ ustanowienie na rzecz jednego z nich przez drugiego (właściciela nieruchomości) służebności osobistej mieszkania co do budynku, który zostanie wybudowany na tej nieruchomości w tym również prawo swobodnego korzystania ze wszystkich budynków, które zostaną wybudowane i prawo do przyjmowania gości?

    Dnia 13 maja 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 68/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 63/21.

  • III CZP 46/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 maja 2022 r.

    Czy roszczenie przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi o zapłatę, którego termin przedawnienia nie krótszy niż dwa lata rozpoczął bieg i nie upłynął przed dniem 9 lipca 2018 r. - ulega przedawnieniu ostatniego dnia roku kalendarzowego zgodnie z brzmieniem art. 118 zd. 2 kodeksu cywilnego wprowadzonym na mocy ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2018.1104)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2022 r.

    Trzyletni termin przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi, który rozpoczął bieg i nie upłynął przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. o zmianie ustawy- Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1104), kończy się ostatniego dnia roku kalendarzowego (art. 118 zdanie drugie k.c. w związku z art. 5 ust.1 powołanej ustawy).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 46/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 40/21.

  • III CZP 81/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    Czy samo wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania z uwagi na niemożność zachowania standardów ochrony środowiska przed hałasem w związku z funkcjonowaniem lotniska (art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska Dz.U. 2020.1219 ze zm.) może być uznane za ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, stanowiące samodzielną i wystarczającą podstawę powstania roszczenia odszkodowawczego z tytułu obniżenia wartości nieruchomości, przysługującego na podstawie art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska;

    czy też

    za „ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości” w rozumieniu przepisu art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska mogą być uznane wyłącznie szczegółowe postanowienia aktu ustanawiającego obszar ograniczonego użytkowania, w postaci enumeratywnie wymienionych tam nakazów, zakazów i zaleceń skierowanych do właścicieli nieruchomości (art. 135 ust. 3a Prawa ochrony środowiska)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r.

    1. Wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania z uwagi na niemożność zachowania standardów ochrony środowiska przed hałasem w związku z funkcjonowaniem lotniska (art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony  środowiska, jedn. tekst: Dz. U. z 2021 r., poz. 1973) nie stanowi samodzielnej podstawy roszczenia odszkodowawczego z tytułu obniżenia wartości nieruchomości, określonego w art. 129 ust. 2 tej ustawy.

    2. Za ograniczające sposób korzystania z nieruchomości w rozumieniu art. 129 ust. 2 ww. ustawy mogą być uznane wyłącznie postanowienia aktu ustanawiającego obszar ograniczonego użytkowania określające nakazy, zakazy i zalecenia skierowane do właścicieli nieruchomości (art. 135 ust. 3a tej ustawy).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 81/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 77/21.

  • III CZP 79/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    ​Czy, rozpoznając powództwo o ustalenie nieistnienia uchwały wspólnoty mieszkaniowej, sąd jest związany ustaleniami dotyczącymi jej istnienia zawartymi w prawomocnym orzeczeniu oddalającym powództwo o uchylenie tej uchwały?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r.

    W sprawie o ustalenie nieistnienia uchwały współnoty mieszkaniowej sąd nie jest związany ustaleniami dotyczącymi jej istnienia zawartymi w uzasadnieniu prawomocnego wyroku oddalającego powództwo o uchylenie tej uchwały.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 79/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 75/21.

  • III CZP 77/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    Czy art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorob zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w brzmieniu ustalonym ustawą z 28 maja 2021 r., o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2021.1090) zmieniający skład sądu rozpoznającego sprawę z trzech sędziów na skład jednego sędziego oraz upoważniający prezesa sądu do zarządzenia rozpoznania sprawy w dotychczasowym składzie, ma zastosowanie do spraw wszczętych przed wejściem w życie tej ustawy i co do których wyznaczony już został skład trzech sędziów?

    Dnia 29 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 77/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 73/21.

  • III CZP 75/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    ​Czy odpowiednie stosowanie przepisu art. 169 ksh na podstawie odesłania w art. 256 § 3 ksh skutkuje bezskutecznością każdej zmiany umowy spółki niezależnie od jej przedmiotu, jeśli nie zostanie zgłoszona do sądu rejestrowego w terminie 6 miesięcy od podjęcia?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r.

    Zmiana umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która nie została zgłoszona do sądu rejestrowego w terminie sześciu miesięcy od dnia jej dokonania, nie wywołuje skutków prawnych ( art. 256 § 3 w zw. z art. 169 § 1 k.s.h.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 75/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 70/21.

  • III CZP 62/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    ​1. Czy właścicielowi albo posiadaczowi gruntów rolnych, na których zostały wyrządzone szkody, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 roku Prawo łowieckie (Dz. U. z 2018 r., poz. 651), niekwestionującemu odszkodowania ustalonego w decyzji Nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, wydanej w oparciu o art. 46e tej ustawy, w sytuacji gdy dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego nie wniósł powództwa w oparciu o art. 46e ust. 4 ustawy i jednocześnie nie wypłacił odszkodowania ustalonego w tej decyzji, przysługuje droga sądowa (art. 2 k.p.c.) w zakresie żądania odszkodowania?

    2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie, czy rozpoznając powództwo poszkodowanego, który nie otrzymał odszkodowania ustalonego w decyzji nadleśniczego, ograniczone wyłącznie do kwoty ustalonej w ostatecznej decyzji, przy jednoczesnym braku powództwa dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego wytoczonego w oparciu o regulację art. 46e ust. 4 Prawa łowieckiego, sąd związany jest decyzją administracyjną w zakresie ustalenia wysokości należnego odszkodowania?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r.

    W sprawie o zapłatę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego odszkodowania za szkodę łowiecką Sąd jest związany decyzją nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe ustalającą wysokość odszkodowania, która nie została zakwestionowana w terminie określonym w art. 46e ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo Łowickie (obecnie tekst jedn. Du. U. z 2020 r., poz. 1683 ze zm.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 62/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 57/21.

  • III CZP 49/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    Czy rozliczenie z właścicielami lokali zaewidencjonowanych wpływów i wydatków funduszu remontowego oraz pozostałych nakładów na remonty nieruchomości, na podstawie art. 241 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, w przypadkach o których mowa w art. 26 ust. 1 oraz art. 241 ust. 1 i 4 ww. ustawy, następuje z uwzględnieniem wszystkich wpłat dokonanych przez osoby zobowiązane do ich uiszczenia - bez cezury czasowej, czy też obejmuje jedynie środki wpłacone na fundusz remontowy i zgromadzone od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2017 r., poz. 1596), czyli od dnia 9 września 2017 r.?

    oraz

    Czy w przypadku wystąpienia z żądaniem rozliczenia w trybie art. 241 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, w przypadkach o których mowa w art. 26 ust. 1 oraz art. 241 ust. 1 i 4 ww. ustawy, rozliczenie powinno uwzględniać wyłącznie nakłady poczynione na remonty w obrębie danej nieruchomości, w której znajduje się lokal żądającego rozliczenia, czy także nakłady na remonty innych nieruchomości, będących w zasobach danej spółdzielni?

    Dnia 29 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 49/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 43/21.

  • III CZP 45/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w związku z uchyleniem art. 369 § 2 k.p.c. ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469) i w związku z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności - wskazana w art. 328 § 4 k.p.c. przesłanka odrzucenia wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem z powodu jego niedopuszczalności obejmuje swoim zakresem również złożenie takiego wniosku w dniu ogłoszenia wyroku, ale przed godziną jego publikacji?

    Sąd Najwyższy postanowił prekazać zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi Sądu Najwyższego.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 45/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 38/21.

  • III CZP 33/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 29 kwietnia 2022 r.

    1. Jaki charakter - majątkowy czy niemajątkowy - ma roszczenie o stwierdzenie wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu oparte na podstawie art. 11 ust. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1465) w związku z tym, że skutkiem utraty spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mającego charakter majątkowy jest jednoczesna utrata prawa niemajątkowego, jakim jest prawo członkostwa w spółdzielni?

    a w zależności od odpowiedzi na powyższe pytanie:

    2. Który sąd - rejonowy czy okręgowy - bez względu na wartość przedmiotu sporu jest rzeczowo właściwy z mocy art. 17 pkt 1 k.p.c. do rozpoznania sprawy o stwierdzenie wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r.

    1) Sprawa o orzeczenie przez sąd o wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu (art. 11 ust. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, jedn. tekst: Dz. U. z 2021 r., poz. 1208) ma charakter majątkowy.

    2) Odmawia podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 33/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 24/21.

  • III CZP 87/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    ​Czy zagrożenie nakazaniem zapłaty na podstawie art. 59815 § 1 k.p.c możliwe jest jedynie wówczas, gdy osoba sprawująca pieczę nad dzieckiem nie wykonuje obowiązków wprost wskazanych w treści ugody regulującej kontakty z dzieckiem, czy też jest to możliwe także odnośnie [do] obowiązków jakie mogą być wyinterpretowane z treści ugody?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2022 r.

    Z zawartej przed sądem ugody w przedmiocie kontaktów z dzieckiem wynika obowiązek takiego zachowania osoby sprawującej pieczę nad dzieckiem, które jest niezbędne do wykonywania albo właściwego wykonywania określonego w tej ugodzie sposobu utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez osobę uprawnioną (art. 59815 § 1 k.p.c).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 87/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 83/21.

  • III CZP 69/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    1. Czy powództwo o usunięcie niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym może wytoczyć tylko osoba uprawniona do złożenia wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej na swoją rzecz, czy również osoba która wytoczyła powództwo w celu uzyskania wpisu na rzecz innego podmiotu, który to wpis otworzy drogę dla tej osoby do złożenia wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej na jej rzecz, w szczególności jeżeli została zobowiązana do wytoczenia takiego powództwa przez organ prowadzący postępowanie administracyjne?

    2. Czy, jeżeli osoba która wystąpiła z powództwem o usunięcie niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest jedynie jedną ze współuprawnionych do złożenia wniosku o dokonanie wpisu (np. jednym ze spadkobierców jednego z zapisanych w przeszłości współwłaścicieli nieruchomości), w postępowaniu sądowym, po stronie powodowej albo pozwanej, powinni wystąpić wszyscy inni współuprawnieni, których prawa mogą być dotknięte wpisem?

    3. Czy w sprawie z powództwa o usunięcie niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym sąd powszechny jest uprawniony do zbadania skutków prawnorzeczowych decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 423), w szczególności jeżeli w tym samym czasie zawisło postępowanie administracyjne o stwierdzenie nieważności takiej decyzji?

    Dnia 28 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 69/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 64/21.

  • III CZP 5/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    Czy przesłanka podjęcia zawieszonego postępowania, z uwagi na ogłoszenie upadłości pozwanego, zawarta w treści art. 145 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 498) umożliwiająca podjęcie postępowania przeciwko syndykowi tylko w przypadku, gdy w postępowaniu upadłościowym wierzytelność ta, po wyczerpaniu trybu określonego ustawą, nie zostanie umieszczona na liście wierzytelności, wymaga rozumienia pojęcia „wyczerpania” nie tylko jako zgłoszenia wierzytelności w postępowaniu upadłościowym, ale także - w razie odmowy jej umieszczenia na liście wierzytelności - skorzystania z przysługujących wierzycielowi środków zaskarżenia?

    Dnia 28 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 5/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 71/20.

  • III CZP 40/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w świetle art. 3531 k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z 29.08.1997 r. - Prawo bankowe - w wersji sprzed nowelizacji ustawą z dn. 29.07.2011 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw, zgodne z naturą stosunku prawnego kredytu indeksowanego do waluty obcej są zapisy umowy i stanowiącego jej część regulaminu, w których kredytodawca jest upoważniony do jednostronnego określenia kursu waluty (bez odniesienia do obiektywnych i weryfikowalnych kryteriów), która została wskazana, jako właściwa do wyliczenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy oraz ustalenia wysokości poszczególnych rat kredytu i ich zaliczenia na poczet zobowiązania kredytowego?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2022 r.

    Sprzeczne z naturą stosunku prawnego kredytu indeksowanego do waluty obcej są postanowienia, w których kredytodawca jest upoważniony do jednostronnego oznaczenia kursu waluty właściwej do wyliczenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy oraz ustalenia wysokości rat kredytu, jeżeli z treści stosunku prawnego nie wynikają obiektywne i weryfikowalne kryteria oznaczenia tego kursu. Postanowienia takie, jeśli spełniają kryteria uznania ich za niedozwolone postanowienia umowne, nie są nieważne, lecz nie wiążą konsumenta w rozumieniu art. 3851 k.c.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 40/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 33/21.

    Uchwała SN z dnia 28 kwietnia 2022 r. z uzasadnieniem (sygn. akt III CZP 40/22)

  • III CZP 16/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    ​Czy użyty [w] art. 145 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późń. zm.) zwrot „po wyczerpaniu trybu określonego ustawą” oznacza, iż postępowanie z powództwa wniesionego przed ogłoszeniem upadłości dłużnika o wierzytelność podlegającą zgłoszeniu do masy upadłości, zawieszone z powodu ogłoszenia upadłości dłużnika, może zostać podjęte z udziałem syndyka masy upadłości tylko wtedy, gdy wierzyciel zaskarżył odmowę uznania wierzytelności sprzeciwem do sędziego komisarza, a następnie zażaleniem do sądu upadłościowego?

    Dnia 28 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 16/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 107/20.

  • III CZP 13/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 kwietnia 2022 r.

    ​Czy spółdzielnia mieszkaniowa może podwyższać opłaty należne zgodnie z art. 4 ust. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych od osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego o kwotę podatku od towarów i usług, w szczególności w sytuacji, gdy w uchwałach organów spółdzielni wydanych na podstawie statutu nie określono, że stawki tych opłat są stawkami netto?

    Dnia 28 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 13/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 102/20.

  • III CZP 74/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 27 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w ramach przewidzianej, w art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, reprezentacji funduszu inwestycyjnego przez depozytariusza, zawarte w art. 68 ust. 3 cyt. wyżej ustawy, uprawnienie depozytariusza do dokonania zmiany statutu funduszu, w zakresie o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2 tejże ustawy, ma charakter wyjątkowy i nie podlega ono wykładni rozszerzającej, czy też depozytariusz może również w innych przypadkach dokonać zmiany statutu funduszu inwestycyjnego w celu ochrony interesów uczestników funduszu?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2022 r.

    Depozytariusz, działający na podstawie art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (jedn. tekst: Dz. U. z 2021 r., poz. 605), jest uprawniony do zmiany statutu reprezentowanego funduszu inwestycyjnego tylko w zakresie wynikającym z art. 68 ust. 3 zd. 1 w związku z art. 18 ust. 2 pkt 2 tej ustawy; nie może dokonać zmiany tego statutu co do czasu trwania reprezentowanego funduszu inwestycyjnego.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 74/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 69/21.

  • III CZP 57/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 27 kwietnia 2022 r.

    ​Czy kwota objęta przewidzianym w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1896) pisemnym poleceniem bankowi przez posiadacza rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej dokonania - po swojej śmierci - wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci) podlega zaliczeniu na schedę spadkową w rozumieniu art. 1039 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2022 r.

    Kwota objęta przewidzianym w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (jedn. tekst: Dz. U. z 2021 r. poz. 2439) pisemnym poleceniem złożonym bankowi przez posiadacza rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej dotyczącym dokonania - po jego śmierci - wypłaty określonej kwoty pieniężnej na rzecz wskazanych przez niego osób: małżonka, wstępnych, zstępnych, lub rodzeństwa (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci), nie podlega zaliczeniu na schedę spadkową w rozumieniu art. 1039 § 1 k.c.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 57/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 52/21.

  • III CZP 56/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 27 kwietnia 2022 r.

    Czy art. 442 pkt 1 k.p.c. stosuje się do spraw będących w toku w chwili wejścia tego przepisu w życie?”,

    a w razie odpowiedzi pozytywnej,

    „Czy sąd drugiej instancji rozpoznający apelację jest związany postanowieniem odmawiającym przekazania sprawy na podstawie art. 442 pkt 1 k.p.c. wydanym na skutek przedstawienia sądu pierwszej instancji?”,

    a w razie odpowiedzi negatywnej,

    „Czy sąd drugiej instancji uwzględnia zawarty w apelacji zarzut naruszenia art. 442 pkt 1 k.p.c. wyłącznie wtedy, gdy uchybienie temu przepisowi miało wpływ na wynik sprawy?”

    oraz

    „Czy wskutek uwzględnienia zawartego w apelacji zarzutu naruszenia art. 442 pkt 1 k.p.c. sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z sądem pierwszej instancji?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2022 r.

    1. Przepis art. 442 pkt 1 k.p.c. ma zastosowanie do spraw wszczętych i niezakończonych przed jego wejściem - w życie (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. poz. 1469 ze zm.).

    2. Rozpoznając apelację, sąd drugiej instancji nie jest związany postanowieniem o odmowie przekazania sprawy, wydanym na podstawie art. 442 pkt 1 k.p.c. przez sąd przełożony na skutek przedstawienia sądu pierwszej instancji.

    3. W sprawie wszczętej i niezakończonej w pierwszej instancji przed wejściem w życie art. 442 pkt 1 k.p.c., sąd drugiej instancji uwzględnia zarzut naruszenia tego przepisu, gdy to uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy; w takiej sytuacji uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z sądem pierwszej instancji.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 56/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 51/21.

  • III CZP 91/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 26 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w przypadku odmowy wszczęcia egzekucji na podstawie art. 804 § 2 k.p.c. z uwagi na przedawnienie świadczenia wynikającego z tytułu wykonawczego zachodzi podstawa do pobrania od wierzyciela opłaty egzekucyjnej, o której mowa w art. 30 ustawy z dnia 28.02.2018 r. o kosztach komorniczych (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 2363 ze zm.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2022 r.

    W przypadku odmowy wszczęcia egzekucji na podstawie art. 804 § 2 k.p.c. z uwagi na oczywisty upływ terminu przedawnienia roszczenia wynikającego z tytułu wykonawczego, gdy wierzyciel nie przedłożył dokumentu, o którym mowa w art. 797 § 1k.p.c., komornik wydaje postanowienie o pobraniu od wierzyciela opłaty stosunkowej w wysokości 10% egzekwowanego świadczenia na podstawie art. 30 zdanie pierwsze ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 91/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 87/21.

  • III CZP 82/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 26 kwietnia 2022 r.

    ​Czy art. 112 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 755 ze zm.) uchyla obowiązek wezwania do uiszczenia opłaty od apelacji wniesionej przez radcę prawnego w wysokości stałej lub stosunkowej, obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie tygodniowym pod rygorem jej odrzucenia (art. 373 § 1 w związku z art. 130 § 1 k.p.c.), w razie doręczenia stronie postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego jej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, jeżeli uprzednio takiego wezwania jej nie doręczono?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2022 r.

    Artykuł 112 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych uchyla obowiązek wezwania do uiszczenia opłaty w wysokości stałej lub stosunkowej, obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia, od nieopłaconej apelacji wniesionej przez radcę prawnego w sytuacji, gdy doszło do oddalenia jej wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ma ten skutek, że termin do uiszczenia opłaty rozpoczyna bieg od chwili doręczenia stronie postanowienia o oddaleniu tego wniosku.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 82/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 78/21.

  • III CZP 90/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 kwietnia 2022 r.

    1. czy w sprawie o ustalenie kontaktów między małoletnim rodzeństwem (przyrodnim) w trybie art. 1136 k.r.o., małoletnim należy przyznać status uczestników postępowania w rozumieniu art. 510 k.p.c.?

    2. w przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na pytanie zawarte w punkcie 1.

    czy małoletni wnioskodawca, jak i małoletni uczestnik (rodzeństwo przyrodnie) winni być reprezentowani w postępowaniu sądowym przez rodzica (przedstawiciela ustawowego), czy zgodnie z art. 98 § 2 pkt 2 k.r.o. w zw. z art. 99 k.r.o. każdy z małoletnich winien być reprezentowany przez kuratora ustanowionego przez sąd opiekuńczy (z uwagi na hipotetyczną sprzeczność interesów między małoletnim a reprezentującym go rodzicem)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2022 r.

    Małoletni będący rodzeństwem (przyrodnim) nie są uczestnikami postępowania w sprawie o ustalenie kontaktów między nimi (art. 1136 k.r.o.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 90/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 86/21.

  • III CZP 85/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 kwietnia 2022 r.

    Czy uczestnik postępowania egzekucyjnego, któremu sąd doręczył z urzędu odpis orzeczenia wraz ze sporządzonym już uzasadnieniem (art. 7661 § 1 k.p.c.), powinien w celu skutecznego wywiedzenia środka odwoławczego, ponownie domagać się doręczenia odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem (art. 357 § 2 i § 21 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2022 r.

    Złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie postanowienia z uzasadnieniem nie stanowi przesłanki dopuszczalności zażalenia na postanowienie, o którym mowa w art. 7661 § 1 k.p.c.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 85/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 81/21.

  • III CZP 76/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 kwietnia 2022 r.

    ​Czy na podstawie art. 59815 § 2 kpc możliwe jest zagrożenie osobie uprawnionej do kontaktów z dzieckiem nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje za niezrealizowanie kontaktów z dzieckiem w terminach określonych w ugodzie zawartej przed sądem, jeżeli wskazano w niej, że osoba ta ma prawo do kontaktów z dzieckiem, a nie wskazano, że ma też obowiązek realizowania kontaktów zgodnie z umową?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2022 r.

    Sąd opiekuńczy może zagrozić osobie uprawnionej do kontaktów z dzieckiem nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje za ich niezrealizowanie (art. 59815 § 2 k.p.c.) także wtedy, gdy w ugodzie użyto określenia, że uprawniony ma prawo do kontaktów z dzieckiem, a pominięto będący odpowiednikiem prawa obowiązek realizowania uzgodnionych kontaktów.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 76/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 71/21.

  • III CZP 54/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w sprawie o rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zawiązanej przez kilka Gmin dla realizowania celu polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, istnieje pomiędzy spółką i tymi Gminami bierne współuczestnictwo konieczne, gdy z uwagi na postawę poszczególnych wspólników (Gmin) w sprawach istotnych dla funkcjonowania spółki, wspólnicy nie mogą realizować przysługujących im praw korporacyjnych, co może usprawiedliwiać żądanie rozwiązania spółki?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2022 r.

    W sprawie o rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków nie istnieje między spółką a tymi gminami współuczestnictwo bierne konieczne; ochronę interesu gminy jako wspólnika zabezpiecza możliwość zgłoszenia interwencji ubocznej.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 54/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 48/21.

  • III CZP 80/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 7 kwietnia 2022 r.

    Czy samo wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania z uwagi na niemożność zachowania standardów ochrony środowiska przed hałasem w związku z funkcjonowaniem lotniska (art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, Dz. U. 2020.1219 ze zm.) może być uznane za ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, stanowiące samodzielną i wystarczającą podstawę powstania roszczenia odszkodowawczego z tytułu obniżenia wartości nieruchomości, przysługującego na podstawie art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska;

    czy też

    za „ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości” w rozumieniu przepisu art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska mogą być uznane wyłącznie szczegółowe postanowienia aktu ustanawiającego obszar ograniczonego użytkowania, w postaci enumeratywnie wymienionych tam nakazów, zakazów i zaleceń skierowanych do właścicieli nieruchomości (art. 135 ust. 3a Prawa ochrony środowiska).

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2022 r.

    1. Wprowadzenie obszaru ograniczonego użytkowania z uwagi na niemożność zachowania standardów ochrony środowiska przed hałasem w związku z funkcjonowaniem lotniska (art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony  środowiska, t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1973) nie stanowi samodzielnej podstawy roszczenia odszkodowawczego z tytułu obniżenia wartości nieruchomości, określonego w art. 129 ust. 2 tej ustawy.

    2. Za ograniczające sposób korzystania z nieruchomości w rozumieniu art. 129 ust. 2 ustawy mogą być uznane wyłącznie postanowienia aktu ustanawiającego obszar ograniczonego użytkowania określające nakazy, zakazy i zalecenia skierowane do właścicieli nieruchomości (art. 135 ust. 3a powyższej ustawy).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 80/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 76/21.

  • III CZP 66/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 7 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w aktualnym stanie prawnym, po zmianach Kodeksu postępowania cywilnego wprowadzonych ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1469), apelacja od postanowienia w przedmiocie wpisu do rejestru zastawów, o którym mowa w art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. Nr 149, poz. 703 ze zm.), niepoprzedzona wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia tego postanowienia i doręczenie postanowienia z uzasadnieniem, podlega odrzuceniu jako z innych przyczyn niedopuszczalna (art. 373 § 1 KPC w zw. z art. 397 § 3 KPC w zw. z art. 13 § 2 KPC) oraz czy na skutek wniesienia apelacji wprost sąd uzasadnia z urzędu zaskarżone postanowienie?

    Dnia 7 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 66/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 61/21.

  • III CZP 63/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 7 kwietnia 2022 r.

    1. Czy roszczenie syndyka masy upadłości o zasądzenie różnicy pomiędzy udziałem zadeklarowanym a udziałem uiszczonym oparte na przepisach art. 135 w związku z art. 28 i art. 19 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze przy zastosowaniu art. 2 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych jest roszczeniem nowym i niezależnym od żądania spółdzielczej kasy oszczędnościowo- kredytowej o uiszczenie zadeklarowanych udziałów opartym na art. 19 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze?

    2. w przypadku odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie, czy wyżej opisane roszczenie syndyka jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i przedawnia się w terminie trzyletnim, a były i obecny członek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej ma status konsumenta, czy też wyżej opisane roszczenie syndyka ma charakter korporacyjny i przedawnia się w terminie wcześniej dziesięcioletnim, a obecnie w terminie sześcioletnim, a do członka lub byłego członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej nie znajdzie zastosowanie przepis art. 117 § 21 k.c.?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2022 r.

    1. W stosunku do byłego członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej syndyk kasy nie może domagać się wyrównania różnicy między wkładem zadeklarowanym, a wkładem wpłaconym

    2. Byli członkowie spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej uczestniczą w stratach bilansowych kasy na zasadach określonych w stosownej uchwale walnego zgromadzenia.

    3. Roszczenie spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej o spełnienie przez byłych członków świadczenia pieniężnego z tytułu ich uczestnictwa w stratach bilansowych staje się wymagalne z chwilą wezwania ich do spełnienia tego świadczenia. W razie ogłoszenia upadłości kasy oszczędnościowo-kredytowej wezwania do spełnienia świadczenia, o którym mowa, dokonuje syndyk o ile przed ogłoszeniem upadłości walne zgromadzenie kasy podjęło uchwałę o pokryciu straty z uwzględnieniem świadczeń ze strony członków lub byłych członków kasy. Na skutek podjęcia takiej uchwały dochodzi do konkretyzacji obowiązku uczestnictwa w stratach kasy przez członków lub byłych członków kasy.

    4. Roszczenie spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej lub jej syndyka z tytułu uczestnictwa członków kasy lub byłych członków kasy w pokrywaniu strat bilansowych jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. W odniesieniu do tego typu roszczeń członkowie lub byli członkowie kasy co do zasady mają status konsumenta.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 63/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 58/21.

  • III CZP 44/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 7 kwietnia 2022 r.

    ​Czy w postępowaniu o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego uregulowanym w art. 794 k.p.c. sąd bada, czy roszczenie objęte tytułem wykonawczym uległo przedawnieniu?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2022 r.

    W postępowaniu o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego sąd nie bada, czy roszczenie objęte tytułem wykonawczym przedawniło się (art. 794 k.p.c.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 44/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 37/21.

  • III CZP 53/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 kwietnia 2022 r.

    ​Czy podstawą wznowienia postępowania, o której mowa w art. 4011 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1460 ze zm.) może być orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydane w trybie pytania prejudycjalnego dotyczące takiego samego stosunku prawnego?

    Umorzono postępowanie przed Sądem Najwyższym.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 53/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 47/21.

  • III CZP 31/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 kwietnia 2022 r.

    ​Czy roszczenie przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi o zapłatę, którego termin przedawnienia nie krótszy niż dwa lata rozpoczął bieg i nie upłynął przed dniem 9 lipca 2018 r. - ulega przedawnieniu ostatniego dnia roku kalendarzowego zgodnie z aktualnym brzmieniem art.  118 kodeksu cywilnego?

    Dnia 6 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    agadnienie prawne III CZP 31/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 22/21.

  • III CZP 12/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 6 kwietnia 2022 r.

    ​W jakiej formie (wyroku czy postanowienia) i w jakim składzie orzeka sąd II instancji na posiedzeniu niejawnym (art. 374 k.p.c.) w sytuacji, gdy zachodzą podstawy do uchylenia wyroku i umorzenia postępowania (art. 386 § 3 k.p.c.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2022 r.

    Postanowienie o uchyleniu wyroku i umorzeniu postępowania sąd drugiej instancji na posiedzeniu niejawnym może wydać w składzie trzech sędziów (art. 386 § 3 w zw. z art. 367 § 3 w zw. z art. 374 k.p.c.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 12/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 101/20.

  • III CZP 48/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 24 marca 2022 r.

    ​Czy przewidziana w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2278) sankcja nieważności dotyczy nabycia nieruchomości na podstawie postanowienia o podziale majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2022 r.

    Przewidziana w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (jedn. tekst: Dz. U. z 2017 r., poz. 2278) sankcja nieważności nie ma zastosowania do nabycia nieruchomości na podstawie prawomocnego postanowienia o podziale majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 48/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 42/21.

  • III CZP 20/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 23 marca 2022 r.

    Czy naruszenie przez bank będący kredytodawcą obowiązku należytego zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy będącego konsumentem, na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1083) i art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz.1896 ze zm.) w zw. z art. 9 ust. 4 ustawy o kredycie konsumenckim oraz brak zdolności kredytowej konsumenta w dacie zawarcia umowy kredytu konsumenckiego skutkuje nieważnością umowy kredytu na podstawie art. 58 § 1 k.c. ewentualnie na podstawie art. 58 § 1 i 2 k.c.?

    Dnia 23 marca 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 20/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 2/21.

  • III CZP 32/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 2 lutego 2022 r.

    ​Czy wierzyciel, względem którego umowa przeniesienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości zawarta między dłużnikiem a osobą trzecią została uznana za bezskuteczną, może dochodzić zaspokojenia z tego prawa, które wskutek czynności uznanej za bezskuteczną wyszło z majątku dłużnika, z pierwszeństwem przed wierzycielami osoby trzeciej, których wierzytelności zostały zabezpieczone hipoteką ustanowioną na tym prawie?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 2022 r.

    W razie zbiegu - w postępowaniu egzekucyjnym z użytkowania wieczystego - uprawnienia wierzyciela (pauliańskiego), względem którego czynność prawna zbycia tego prawa, zawarta między dłużnikiem a osobą trzecią, została uznana za bezskuteczną (art. 532 k.c.), z uprawnieniem wierzyciela (hipotecznego), który uzyskał na tym prawie zabezpieczenie hipoteczne na podstawie czynności prawnej zawartej z osobą trzecią, ale przed ujawnieniem w księdze wieczystej roszczenia wierzyciela pauliańskiego, mają zastosowanie reguły pierwszeństwa wynikające z ustawy z dnia 6 lipca 1982 r.  o księgach wieczystych i hipotece (jedn. tekst: Dz. U. z 2019 r., poz. 2204), chyba że wierzyciel pauliański zakwestionował skutecznie czynność prawną ustanowienia hipoteki w trybie skargi pauliańskiej realizowanej w formie powództwa albo zarzutu przeciwko wierzycielowi hipotecznemu (art. 531 § 1 i 2 k.c.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 32/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 23/21.

  • III CZP 38/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    ​Czy w przypadku kumulacji roszczeń wynikających z czynności bankowych, przy wartości przedmiotu sporu przekraczającej 20.000 zł odnośnie do każdego z nich, od strony będącej konsumentem pobiera się na podstawie art. 13a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jedną opłatę stałą w kwocie 1.000 zł, czy też odpowiednią wielokrotność tej opłaty?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2022 r.

    Od powoda będącego konsumentem, dochodzącego w jednym pozwie kilku roszczeń wynikających z czynności bankowych, pobiera się na podstawie art. 13a  ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst  jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 755 ze zm.) jedną opłatę stałą, jeżeli wartość przedmiotu sporu dla tych roszczeń, ustalona na podstawie art. 21 k.p.c., przewyższa kwotę 20 000 zł .

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 38/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 31/21.

  • III CZP 35/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    ​Czy nabywca wierzytelności, po dokonaniu jej przelewu, na którego rzecz zasądzono prawomocnym orzeczeniem sądowym kwotę dochodzonego roszczenia oraz w tym samym orzeczeniu nałożono na jego przeciwnika obowiązek zwrotu kosztów procesu, jest w zakresie wierzytelności wynikającej z obowiązku zwrotu kosztów procesu wierzycielem pierwotnym w rozumieniu art. 29 ust. 5 pkt 3 lit. b ustawy o kosztach komorniczych?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2022 r.

    Nabywca wierzytelności w drodze przelewu, na którego rzecz zasądzono koszty procesu, nie jest w tym zakresie wierzycielem pierwotnym w rozumieniu art. 29 ust. 5 pkt 3 lit. b z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 210 ze zm.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 35/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 27/21.

  • III CZP 34/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    ​Czy w sytuacji, gdy na skutek bezczynności wierzyciela polegającej na zaniechaniu żądania podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego, komornik sądowy umorzył postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 824 § 1 pkt. 4 k.p.c. po dniu 1 stycznia 2019 r., podczas gdy postanowienie to powinno zostać wydane przed tą datą, albowiem okres 6 miesięcy bezczynności wierzyciela upłynął wcześniej, rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania egzekucyjnego, powinno nastąpić na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, czy też na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2022 r.

    Artykuł 29 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r., poz. 210 ze zm.) nie znajduje zastosowania, jeżeli sześciomiesięczny okres bezczynności wierzyciela, który nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego, upłynął przed dniem wejścia w życie tej ustawy, zaś komornik umorzył postępowanie z tej przyczyny na podstawie art. 824 § 1 pkt 4 k.p.c. po dniu 1 stycznia 2019 r.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 34/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 25/21.

  • III CZP 21/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    ​Czy w razie złożenia przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego po ogłoszeniu upadłości dłużnika zachodzi podstawa do pobrania od wierzyciela opłaty egzekucyjnej na podstawie art. 30 ustawy z dnia 28-02-2018 r. o kosztach komorniczych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2363 ze zm.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2022 r.

    Artykuł 30 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 210 ze zm.) nie stanowi podstawy pobrania przez komornika sądowego opłaty egzekucyjnej od wierzyciela w przypadku umorzenia postępowania  egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 2 k.p.c. ze względu na złożenie przez wierzyciela wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego po ogłoszeniu upadłości dłużnika.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 21/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 4/21.

  • III CZP 19/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    Czy nieruchomość, której właścicielowi przysługuje jedynie wynikające z art. 4 ust. 4 oraz art. 24_1 ust. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 845 ze zm.) uprawnienie do korzystania z infrastruktury dróg wewnętrznych - odpowiadające obowiązkowi partycypowania w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu - jest nieruchomością nie mającą odpowiedniego dostępu do drogi publicznej w rozumieniu art. 145 § 1 k.c.?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2022 r.

    Nieruchomość, której właścicielowi przysługuje wynikające z art. 4 ust. 4 oraz 241 ust. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1208) uprawnienie do korzystania z dróg wewnętrznych łączących się z drogą publiczną, ma odpowiedni dostęp do drogi publicznej w rozumieniu art. 145 § 1 k.c.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 19/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 113/20.

  • III CZP 18/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 28 stycznia 2022 r.

    ​Czy umowa quoad usum ma charakter umowy obligacyjnej, a jeśli tak, to czy na podstawie przepisu art. 365[1] k.c. może być wypowiedziana w każdym czasie, czy też tylko z ważnych powodów, czy też ma charakter prawnorzeczowy albo rozporządzający i jej zmiana może nastąpić tylko i wyłącznie nową umową stron bądź orzeczeniem Sądu?

    Dnia 28 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 18/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 111/20.

  • III CZP 36/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 27 stycznia 2022 r.

    Czy w razie złożenia przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego po śmierci dłużnika zachodzi podstawa do pobrania od wierzyciela opłaty egzekucyjnej, o której mowa w art. 30 ustawy z dnia 28-02-2018 r. o kosztach komorniczych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2363 ze zm.)?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2022 r.

    Złożenie przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego przeciwko zmarłemu dłużnikowi stanowi oczywiście niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 36/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 29/21.

  • III CZP 72/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 25 stycznia 2022 r.

    1. Czy decyzja Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich wydana w trybie art. 29 pkt 1 ust. 3a Ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa obejmująca swoim zakresem nie tylko decyzję reprywatyzacyjną w przedmiocie ustanowienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości warszawskiej, lecz także prawo odrębnej własności lokalu powstałe po wydaniu uchylanej decyzji może stanowić podstawę wpisu w księdze wieczystej polegającego na wykreśleniu wszystkich wpisów w księdze wieczystej tego lokalu.

    2. Czy akt notarialny ustanawiający odrębną własność lokalu na nieruchomości warszawskiej, w odniesieniu do której stwierdzono nieważność decyzji reprywatyzacyjnej może zostać uznany za akt notarialny sporządzony z uwzględnieniem uchylonej decyzji w rozumieniu art. 40 ust. 1 Ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa?

    Dnia 25 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 72/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 67/21.

  • III CZP 51/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 25 stycznia 2022 r.

    Czy po wejściu w życie ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469), na postanowienie w przedmiocie składu grupy zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 446) o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, zażalenie na postanowienie sądu przysługuje do sądu II instancji na podstawie art. 394 § 1 kpc, czy też do innego składu sądu I instancji zgodne z art. 3941a k.p.c.

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2022 r.

    Na postanowienie sądu pierwszej instancji co do składu grupy wydane w postępowaniu grupowym przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji (art. 394 k.p.c. w zw. z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, jedn. tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 446 ze zm.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 51/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 45/21.

  • III CZP 4/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 25 stycznia 2022 r.

    ​Czy w aktualnym stanie prawnym, po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw: Dz. U. 2019 poz. 1469 (...), umorzenie postępowania w sytuacji, gdy cofnięte zostało zażalenie na postanowienie rozpoznawane w ramach tzw. zażalenia poziomego, a więc przez inny skład sądu pierwszej instancji, następuje w składzie trzech sędziów, czy też w składzie jednego sędziego?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2022 r.

    Postępowanie wywołane zażaleniem na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia umarza sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, w składzie trzech sędziów (art. 741 § 2 k.p.c.)

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 4/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 72/21.

  • III CZP 58/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 21 stycznia 2022 r.

    ​Czy na etapie wydawania orzeczenia w sprawie o przymusowe odebranie osoby podlegającej władzy rodzicielskiej w trybie przepisu art. 598[6] k.p.c. możliwe jest badanie przez sąd celowości realizacji orzeczenia o odebraniu osoby z perspektywy zasady ochrony dobra dziecka?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2022 r.

    Sąd opiekuńczy, orzekając o zleceniu kuratorowi sądowemu przymusowego odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej (art. 5986 k.p.c.), nie bada zasadności orzeczenia podlegającego wykonaniu.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 58/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 53/21.

  • III CZP 37/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 21 stycznia 2022 r.

    Czy na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wynagrodzenia kuratora strony nieznanej z miejsca pobytu przysługuje zażalenie?,

    a w razie pozytywnej odpowiedzi,

    Czy zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wynagrodzenia kuratora strony nieznanej z miejsca pobytu rozpoznaje sąd drugiej instancji?,

    a w razie pozytywnej odpowiedzi,

    Czy kurator strony nieznanej z miejsca pobytu może w apelacji zaskarżyć postanowienie w przedmiocie swego wynagrodzenia zawarte w wyroku sądu pierwszej instancji?,

    a w razie pozytywnej odpowiedzi,

    Czy wynagrodzenie kuratora strony nieznanej z miejsca pobytu, który jest adwokatem, podlega podwyższeniu o należny podatek od towarów i usług?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2022 r.

    Na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wynagrodzenia kuratora strony, której miejsce pobytu nie jest znane, przysługuje zażalenie do innego składu tego sądu (art. 3941a § 1 pkt  9 k.p.c. per analogiam). Jeżeli kuratorem takim jest adwokat, jego wynagrodzenie podlega  podwyższeniu o należny podatek od towarów i usług.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 37/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 30/21.

  • III CZP 26/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 21 stycznia 2022 r.

    ​Czy na postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu zażalenia na postanowienie o odrzuceniu apelacji od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji - zgodnie z art. 394_1a § 1 pkt 12 k.p.c., jako że jest to postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia, czy do sądu drugiej instancji - zgodnie z art. 394 § 1 k.p.c., jako że jest to postanowienie kończące postępowanie w sprawie?

    Dnia 21 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 26/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 12/21.

  • III CZP 10/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 21 stycznia 2022 r.

    ​Czy sądem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji o odmowie uzasadnienia wyroku oraz jego doręczenia (postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem) jest sąd drugiej instancji (art. 394[1b] k.p.c.) czy sąd pierwszej instancji orzekający w innym składzie (art. 394[1a] § 1 pkt 7 k.p.c.)?

    Dnia 21 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 10/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 95/20.

  • III CZP 9/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    Czy sprawca wypadku komunikacyjnego i zakład ubezpieczeń, z którym sprawca związany jest umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody związane z ruchem tych pojazdów, odpowiadają za szkodę wyrządzoną zarządcy drogi a polegającą na zanieczyszczeniu jezdni płynami silnikowymi?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2022 r.

    Sprawca wypadku komunikacyjnego i zakład ubezpieczeń, z którym sprawca wypadku jest związany umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody związane z ruchem tych pojazdów, odpowiadają wobec zarządcy drogi za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniami drogi płynami silnikowymi.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 9/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 93/20.

  • III CZP 8/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    ​Czy postanowienia zawarte w umowach o ustanowienie użytkowania wieczystego dotyczące kary umownej z w razie niedokonania zabudowy, nabytej od Gminy nieruchomości, w wysokości i terminie wskazanym w umowie, na podstawie przepisu art. 483 § 1 k.c., pozostają w sprzeczności z art. 63 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2018.2204 t.j. z dnia 26.11.2018 roku), a przynajmniej zmierzają do ich obejścia?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2022 r.

    Nieważne jest postanowienie umowy o ustanowieniu użytkowania wieczystego określające obowiązek zapłaty przez użytkownika wieczystego kary umownej w wypadku niezagospodarowania nieruchomości w terminie wskazanym w umowie.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 8/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 92/20.

  • III CZP 30/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    ​Czy dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z wniosku gminy o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego należności podatkowej stanowiącej jej dochód, a podlegającej zwrotowi na rzecz następcy prawnego podatnika, gdy podstawą wniosku są twierdzenia o wątpliwościach organu podatkowego co do wykazania następstwa prawnego przez podmiot, na rzecz którego zwrot miałby nastąpić?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2022 r.

    W sprawie z wniosku gminy o złożenie do depozytu sądowego należności podatkowej podlegającej zwrotowi, wskazującego na wątpliwości co do następstwa prawnego podmiotu, na którego rzecz ma nastąpić zwrot, drogą sądową jest dopuszczalne.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 30/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 20/21.

  • III CZP 23/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    ​Czy sąd orzekający w sprawie o stwierdzenie nabycia przez zasiedzenie ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności przesyłu jest związany ustaleniami i oceną prawną, które zdecydowały o wydaniu rozstrzygnięcia przez sąd orzekający w sprawie o ustanowienie służebności przesyłu pomiędzy tymi samymi uczestnikami, w którym to postępowaniu wniosek właścicieli nieruchomości mającej być obciążoną, został prawomocnie oddalony z uwagi na uwzględnienie zarzutu zasiedzenia tej służebności?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2022 r.

    W sprawie o stwierdzenie zasiedzenia służebności przesyłu sąd nie jest związany ustaleniami i oceną prawną, które zadecydowały o prawomocnym oddaleniu wniosku o ustanowienie tej służebności w sprawie między tymi samymi uczestnikami z uwagi na uwzględnienie zarzutu jej zasiedzenia.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 23/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 9/21.

  • III CZP 17/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    ​Czy dopuszczalne jest ustalenie na podstawie art. 189 k.p.c. wyrokiem sądowym, że na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy spółki akcyjnej została podjęta określona uchwała, w sytuacji, gdy w protokole walnego zgromadzenia stwierdzono, że uchwała nie została podjęta?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2022 r.

    Nie jest dopuszczalne ustalenie na podstawie art. 189 k.p.c., że na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy spółki akcyjnej została podjęta określona uchwała, jeżeli w protokole walnego zgromadzenia stwierdzono, że uchwała nie została podjęta.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 17/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 110/20.

  • III CZP 15/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 stycznia 2022 r.

    ​Czy w obecnym stanie prawnym w postępowaniu o podział majątku wspólnego pomiędzy uczestnikami będącymi obywatelami polskimi sądom polskim przysługuje jurysdykcja krajowa co do orzekania w przedmiocie nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii?

    Dnia 20 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 15/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 105/20.

  • III CZP 7/22

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 14 stycznia 2022 r.

    Czy w świetle art. 436 k.c. w związku z art. 34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje szkody wyrządzone przez wielofunkcyjny pojazd mechaniczny, niezależnie od sposobu wykorzystywania tego pojazdu w chwili wyrządzenia szkody?

    Wniosek Rzecznika Finansowego

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2022 r.

    Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje szkody wyrządzone w wyniku pracy urządzenia zamontowanego w pojeździe także wtedy, gdy w chwili wyrządzenia szkody pojazd nie pełnił funkcji komunikacyjnej (art. 34 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - jedn. tekst: Dz.U. z 2021 r., poz. 854 w związku z art. 436 k.c.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 7/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 74/20.

  • III CZP 65/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​Czy na podstawie art. 7541 § 2 k.p.c. w zw. z art. 7541 § 1 k.p.c. dopuszczalna jest zmiana przez sąd terminu upadku zabezpieczenia, polegającego na zajęciu wierzytelności obowiązanego z rachunku bankowego (art. 747 pkt 1 k.p.c.), postanowieniem wydanym po upływie miesięcznego terminu od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, jeśli uprawniony złożył wniosek o zmianę tego terminu przed jego upływem?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2022 r.

    ​Na podstawie art. 7541  § 2 k.p.c. w zw. z art. 7541  § 1 k.p.c. dopuszczalna jest zmiana terminu upadku zabezpieczenia przez zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego (art. 747 pkt 1 k.p.c.), postanowieniem wydanym przez sąd po upływie miesięcznego terminu od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, jeśli uprawniony złożył wniosek o zmianę terminu przed jego upływem.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 65/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 60/21.

  • III CZP 61/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​Czy początek biegu terminu przedawnienia roszczenia konsumenta będącego ubezpieczonym lub ubezpieczającym z tytułu zwrotu świadczenia nienależnego, związanego z pobraniem przez ubezpieczyciela w trakcie trwania umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym opłat nie stanowiących kosztów udzielonej ochrony ubezpieczeniowej, na podstawie niedozwolonych (abuzywnych) postanowień umownych (art. 3851 kc), rozpoczyna się zgodnie z art. 120 § 1 k.c. od dnia pobrania przez ubezpieczyciela tych opłat, czy też najwcześniej od chwili rozwiązania lub wypowiedzenia wskazanej umowy?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2022 r.

    ​Początek biegu terminu przedawnienia roszczenia konsumenta będącego ubezpieczonym lub ubezpieczającym z tytułu zwrotu świadczenia nienależnego, związanego z pobraniem przez ubezpieczyciela w trakcie trwania umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym opłat nie stanowiących kosztów udzielonej ochrony ubezpieczeniowej, na podstawie niedozwolonych postanowień umownych (art. 3851 k.c.), nie może rozpocząć się zanim konsument dowiedział się lub, rozsądnie rzecz ujmując, powinien dowiedzieć się o niedozwolonym charakterze postanowienia.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 61/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 56/21.

  • III CZP 41/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​1. czy podmiot posiadający w momencie wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego status zamawiającego w rozumieniu przepisu art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1843, z późn. zm.) jest zobowiązany do przeprowadzenia tego postępowania w całości, tj. od momentu jego wszczęcia do momentu jego zakończenia zgodnie z przepisami ww. ustawy, stosowanymi bez wyjątków, pomimo zaistnienia w trakcie prowadzenia tego postępowania okoliczności powodujących utratę statusu zamawiającego w rozumieniu art. 3 tejże ustawy?

    2. czy utrata statusu zamawiającego w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1843, z późn. zm.) w trakcie prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przed podmiot, który wszczął to postępowanie skutkuje uznaniem, że po utracie statusu zamawiającego wykonawcom nie przysługują środki ochrony prawnej wskazane w dziale VI tejże ustawy?

    Dnia 13 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 41/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 34/21.

  • III CZP 39/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    Czy dopuszczalne jest stosowanie zabiegów interpretacyjnych polegających na wypełnieniu luki w prawie poprzez zastosowanie nieprzewidzianej ustawowo analogii świetle obowiązywania konstytucyjnej zasady praworządności - art. 7 Konstytucji w zw. z art. 8 ust. 1 i 2 Konstytucji mając na uwadze konstytucyjny zakaz tworzenia prawa przez sądy ( w tym także podległych im judykacyjnie komorników sądowych ) - art. 8 oraz ust. 1 i 2 Konstytucji w zw. z art. 10 ust. 1 i 2 Konstytucji oraz art. 175 ust. 1 Konstytucji? a tym samym czy dopuszczalne jest rozstrzygnięcie w zakresie kosztów postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych, stosowanego przez analogię w sytuacji, gdy na skutek bezczynności wierzyciela, polegającej na braku żądania podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego, wszczętego i niezakończonego przed wejściem wżycie ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych i ustawy z 28 marca 2018 r. kosztach komorniczych, postępowanie to umorzyło się z mocy prawa po dniu 1 stycznia 2019 r. na podstawie przepisów art 823 k.p.c?

    Dnia 13 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 39/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 32/21.

  • III CZP 29/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​Czy decyzja wydana w trybie art. 27 ust 8 i 8a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowi tytuł wykonawczy w rozumieniu art. 109 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece i może stanowić podstawę wpisu hipoteki przymusowej?

    Dnia 13 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 29/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 19/21.

  • III CZP 22/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​Czy do wskazanego na podstawie art. 25 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 4 lutego 2011 roku Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. 2015, 792 j.t) statutu formy pelnomocnictwa udzielonego w stanie Ilinois (USA) do przeniesienia własności nieruchomości położonej w Polsce należy udział świadka, potwierdzającego czynność mocodawcy własnym podpisem?

    Dnia 13 stycznia 2022 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 22/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 5/21.

  • III CZP 14/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 stycznia 2022 r.

    ​Czy po podziale nieruchomości władnącej a następnie scaleniu wydzielonej w ten sposób części z inną nieruchomością, nie mającą statusu władnącej, służebność gruntowa rozciąga się na całą powstałą w ten sposób nieruchomość?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2022 r.

    ​Po podziale nieruchomości władnącej, a następnie scaleniu wydzielonej w ten sposób części z inną nieruchomością, nie mającą statusu nieruchomości władnącej, służebność gruntowa rozciąga się na całą powstałą w ten sposób nieruchomość.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 14/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 104/20.

  • III CZP 78/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 12 stycznia 2022 r.

    ​Czy w przypadku, w którym naruszenie zakazu konkurencji, o którym jest mowa art. 56 § 2 k.s.h., polega na podjęciu powtarzających się zachowań, roszczenia wspólnika przewidziane w art. 57 § 1 k.s.h. przedawniają się bezwzględnie z upływem sześciu miesięcy od dnia, gdy wszyscy pozostali wspólnicy dowiedzieli się o naruszeniu zakazu konkurencji (art. 57 § 2 k.s.h.), także w odniesieniu do zachowań, które miały miejsce w okresie późniejszym?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2022 r.

    Jeżeli naruszenie zakazu konkurencji, o którym mowa w art.  56 § 2 k.s.h., polega na podjęciu dających się zindywidualizować, powtarzających się zachowań, roszczenia wspólnika przewidziane w art. 57 § 1 k.s.h. przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, gdy wszyscy pozostali wspólnicy dowiedzieli się o naruszeniu zakazu, nie później jednak niż z upływem trzech lat (art. 57 § 2 k.s.h.), liczonych odrębnie w stosunku do każdego zachowania.

  • III CZP 67/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 12 stycznia 2022 r.

    ​Czy zawarcie przez spółkę akcyjną umowy, w której poręcza ona zobowiązanie małżonki członka zarządu tej spółki, w przypadku istnienia ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej pomiędzy członkiem zarządu a małżonką, objęte jest dyspozycją art. 15 § 1 k.s.h.?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2022 r.

    Zawarcie przez spółkę akcyjną umowy poręczenia za dług małżonka, pozostającego z członkiem zarządu tej spółki w ustroju wspólności ustawowej, wymaga zgody walnego zgromadzenia (art. 15 § 1 k.s.h.).

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 67/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 62/21.

  • III CZP 60/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 12 stycznia 2022 r.

    ​Czy w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, strona pozwana, która na jego podstawie jest uprawniona do egzekwowania należnych jej świadczeń alimentacyjnych jest ustawowo zwolniona od kosztów sądowych?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2022 r.

    ​W sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego strona pozwana, która na jego podstawie jest uprawniona do egzekwowania należnych jej świadczeń alimentacyjnych, jest ustawowo zwolniona od kosztów sądowych na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 60/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 55/21.
  • III CZP 24/22

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 12 stycznia 2022 r.

    Czy ważna jest umowa przelewu wierzytelności zawarta między dwiema spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli jedną spółkę reprezentuje pełnomocnik ustanowiony przez członka jednoosobowego zarządu pierwszej spółki, który jednocześnie reprezentuje drugą spółkę jako jej prokurent?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2022 r.

    ​Do umowy przelewu wierzytelności zawartej między dwiema spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, przy zawarciu której jedną z nich reprezentuje pełnomocnik ustanowiony przez członka jednoosobowego zarządu, który to członek zarządu jest jednocześnie prokurentem samoistnym drugiej spółki, ma zastosowanie art. 108 k.c. w zw. z art. 2 k.s.h.

    Na podstawie § 3 zarządzenia nr 159/2021 Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie podziału Izby Cywilnej Sądu Najwyższego na wydziały sprawy, które wpłynęły do wydziałów Izby Cywilnej Sądu Najwyższego i nie zostały zakończone przed dniem 1 stycznia 2022 r. podlegają zakreśleniu w dotychczas prowadzonych repertoriach.

    Zagadnienie prawne III CZP 24/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 10/21.


Przejdź do początku