Najnowsze orzeczenia

  • II DZP 2/20

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 5 listopada 2020 r.

    Czy zgodne z normą wynikającą z przepisu art. 163 a § 2 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 roku Prawo o prokuraturze jest merytoryczne rozpoznanie odwołania złożonego od wyroku, w którym sąd dyscyplinarny II instancji uznał obwinionego prokuratora za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, zmieniając wyrok sądu I instancji w części dotyczącej winy i jednocześnie odstępując od wymierzenia kary?

    Dnia 5 listopada 2020 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • II DZP 3/20

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 20 października 2020 r.

    1. czy § 2 art. 77 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym uprawniający Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Dyscyplinarnej do zarządzenia o wyznaczeniu sprawy w składzie trzech sędziów Izby Dyscyplinarnej odnosi się wyłącznie do tych spraw, w których ustawa go nie określa, a zatem takich, które w Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego są rozpoznawane co do zasady przez jednego sędziego, o czym mowa w art. 77 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, czy też odnosi się do wszystkich spraw rozpoznawanych w tej Izbie w składach innych niż trzech sędziów tej Izby, gdzie skład sądu określa ustawa ?
    2. czy art. 80 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym uprawniający Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Dyscyplinarnej lub upoważnionego sędziego także do zmiany pierwotnie wyznaczonego składu orzekającego, obejmuje także prawo do zmiany składu z 2 sędziów Izby Dyscyplinarnej i 1 ławnika Sądu Najwyższego na trzech sędziów Izby Dyscyplinarnej, w oparciu o przepis art. 77 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, a jeśli tak, to z jaką chwilą to uprawnienie ustaje?

    Sąd Najwyższy postanowił umorzyć postępowanie w przedmiocie przedstawionego zagadnienia prawnego.
  • II DZP 1/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 10 sierpnia 2020 r.

    Czy przepis art. 40 § 1 pkt 7 kpk w zw. z treścią art. 69 ustawy Prawo o notariacie ma zastosowanie do postępowania dyscyplinarnego dotyczącego notariuszy przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym w sytuacji, gdy Sąd ten orzekający w składzie pięcioosobowym składa się z jedenastu sędziów i gdy wcześniejsze orzeczenia tego Sądu zostały uchylone i sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania, a w związku z tym nie można obecnie utworzyć składu orzekającego, w którym nie braliby udziału sędziowie, którzy nie brali udziału w wydaniu orzeczeń, które zostały uchylone (art. 40 § 1 pkt 7 kpk)?

    Dnia 10 sierpnia 2020 r. Sąd Najwyższy postanowił pozostawić zagadnienie prawne bez rozpoznania.

  • I DZP 1/20

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 5 sierpnia 2020 r.

    1. czy § 2 art. 77 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym uprawniający Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Dyscyplinarnej do zarządzenia o wyznaczeniu sprawy w składzie trzech sędziów Izby Dyscyplinarnej odnosi się wyłącznie do tych spraw, w których ustawa go nie określa, a zatem takich, które w Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego są rozpoznawane co do zasady przez jednego sędziego, o czym mowa w art. 77 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, czy też odnosi się do wszystkich spraw rozpoznawanych w tej Izbie w składach innych niż trzech sędziów tej Izby, gdzie skład sądu określa inna ustawa?

    w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze:

    2. czy art. 80 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym uprawniający Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Dyscyplinarnej lub upoważnionego sędziego także do zmiany pierwotnie wyznaczonego składu orzekającego, obejmuje także prawo do zmiany składu z 2 sędziów Izby Dyscyplinarnej i 1 ławnika Sądu Najwyższego na trzech sędziów Izby Dyscyplinarnej, w oparciu o przepis art. 77 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, a jeśli tak, to z jaką chwilą to uprawnienie ustaje?

    Sprawę przekazano do Wydziału II Izby Dyscyplinarnej.
  • II DZP 1/20

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 26 maja 2020 r.

    1. Czy w postępowaniu zażaleniowym w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie prokuratora do odpowiedzialności karnej w sprawach dotyczących czynów popełnionych przed dniem 14 lutego 2020 r. tj. przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 grudnia 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2020 r., poz. 190), w których to Wydział Pierwszy Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego przyjął zażalenie do rozpoznania i wyznaczył termin rozpoznania sprawy, właściwe jest rozpoznanie sprawy w składzie 2 sędziów Sądu Najwyższego i 1 ławnika Sądu Najwyższego czy też w składzie 3 sędziów Sądu Najwyższego,

    2. Czy w warunkach określonych w pkt. 1 niniejszego postanowienia zasadne jest przekazanie sprawy do Wydziału Drugiego Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego w sytuacji gdy brak jest regulacji ustrojowych w tym zakresie, a regulacje wewnętrzne wskazują na właściwość Wydziału Pierwszego Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego. Jakie są skutki prawne rozpoznania sprawy przez niewłaściwy wydział?

    Dnia 26 maja 2020 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • II DSI 67/18

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 27 listopada 2019 r.

    Czy w postępowaniu dyscyplinarnym adwokatów przepis art. 521 k.p.k. znajduje zastosowanie do postanowień sądu dyscyplinarnego dla adwokatów, czy też art. 91a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze w sposób wyczerpujący reguluje zagadnienie dopuszczalności kasacji od rozstrzygnięć wydawanych przez sądy dyscyplinarne dla adwokatów?​

    Postanowienie SN z dnia 9 maja 2019 r. (sygn. II DSI 67/18) 

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2019 r.

    ​W postępowaniu dyscyplinarnym adwokatów art. 521 kpk ma zastosowanie do postanowień sądu dyscyplinarnego dla adwokatów.

  • II DSI 54/18

    Skład Izba Dyscyplinarna
    Data orzeczenia: 10 kwietnia 2019 r.

    Czy osoba, która została powołana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w następstwie procedury zainicjowanej obwieszczeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydanym bez kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów oraz na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w zakresie udziału w niej sędziów w wyniku wyboru przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej piętnastu sędziów w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.), jest osobą nieuprawnioną do orzekania w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. oraz czy skład orzekający sądu, w którym zasiada taka osoba, jest sądem nienależycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., jak też, czy udział takiej osoby w składzie sądu narusza wynikające z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) prawo do sądu ustanowione ustawą, polegające na powołaniu na urząd sędziego w wyniku procedury obarczonej naruszeniami prawa?

    Uchwała pełnego składu Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2019 r.

    Udział w składzie sądu osoby, która została powołana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w następstwie procedury zainicjowanej obwieszczeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wydanym bez kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów oraz na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w zakresie udziału w niej sędziów w wyniku wyboru przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej piętnastu sędziów, w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.), nie narusza wynikającego z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) prawa do rozpoznania sprawy przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą, wskutek czego osoba taka nie jest osobą nieuprawnioną do orzekania w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k., a skład orzekający sądu, w którym zasiada taka osoba, nie jest sądem nienależycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

  • II DZP 1/22

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 30 marca 2022 r.

    ​W związku z wpłynięciem do Sądu Najwyższego Izby Dyscyplinarnej wniosku Prokuratury Krajowej Wydziału Spraw Wewnętrznych o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego za przestępstwo z art. 177 § 1 k.k., postanowieniem z dnia 1 czerwca 2021 r. (sygn. akt I DI 16/21) Sąd Najwyższy zdecydował o uznaniu swojej niewłaściwości i przekazaniu sprawy sądowi dyscyplinarnemu Naczelnego Sądu Administracyjnego, które to orzeczenie zapadło większością głosów. Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżył w całości wnioskodawca, który w zażaleniu wniósł o przekazanie sprawy Sądowi Najwyższemu Izbie Dyscyplinarnej do merytorycznego rozpoznania.

    Rozpoznając dnia 2 marca 2022 r. (w sprawie o sygn. akt II DO 38/21) zażalenie prokuratora, Sąd Najwyższy powziął wątpliwości co do wykładni przepisów stanowiących podstawę wydania orzeczenia w sprawie I DI 16/21 i postanowił w trybie art. 82 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (dalej u.S.N.) odroczyć rozpoznanie sprawy i przedstawić składowi siedmiu sędziów następujące zagadnienie prawne:

    Czy brak unormowania kwestii wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego w ustawie z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych skutkuje koniecznością zastosowania art. 49 § 1 tej ustawy i dalej uregulowań wynikających z art. 55 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 roku o Sądzie Najwyższym, czy też zastosować należy wprost przepis art. 27 § 1 pkt 1a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 roku o Sądzie Najwyższym odnoszący się do sędziów i asesorów wszystkich sądów?

    Sąd Najwyższy wskazał, iż źródłem immunitetu wszystkich sędziów jest art. 181 Konstytucji RP, zaś ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (dalej p.u.s.a.) nie zawiera żadnych regulacji dotyczących podstaw ani też trybu zezwolenia na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów sądów administracyjnych. Sąd Najwyższy wziął pod uwagę dwie konkurencyjne wykładnie obowiązujących uregulowań, z których jedna w konkluzji wskazuje na Naczelny Sąd Administracyjny jako sąd dyscyplinarny właściwy w sprawach sędziów sądów administracyjnych, zaś druga, oparta na literalnym rozumieniu art. 9 p.u.s.a. oraz art. 27 u.S.N., prowadzi do wniosku o właściwości w sprawach immunitetowych sędziów administracyjnych Sądu Najwyższego Izby Dyscyplinarnej.

     Postanowienie SN z dnia 2 marca 2022 r., sygn. akt II DO 38/21

    ​Sprawa została przejęta przez Izbę Odpowiedzialności Zawodowej (sygn. akt II ZZP 1/22)


Przejdź do początku