Wydrukuj stronę

Najnowsze orzeczenia

Przejdź do wyboru roczników aktualności

Kryteria filtrowania

Zakres:
Izba Karna zmień na inny zakres
Rocznik:
2019 zmień na inny rocznik

  • I KZP 14/18

    Skład Izba Karna
    Data orzeczenia: 12 grudnia 2019 r.

    Czy uprawnienie sądu odwoławczego do zwrotu akt sprawy sądowi pierwszej instancji w celu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku, jeżeli jest to niezbędne dla prawidłowego wyrokowania w postępowaniu odwoławczym (art. 449a § 1 k.p.k.), może służyc wyłącznie uzupełnieniu uzasadnienia poza jego dotychczasowym zakresem podmiotowym lub przedmiotowym, czy też uprawnienie to może być wykorzystane w celu uzupełnienia i tym samym poprawienia treści sporządzonego już uzasadnienia?​

    Sąd Najwyższy postanowił na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j.: Dz. U. 2019, poz. 825) umorzyć postępowanie.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 14/18...

  • I KZP 9/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 listopada 2019 r.

    Czy przy obliczaniu miesięcznego terminu do wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia, o jakim mowa w art. 55 § 1 kpk, uwzględnić należy także zasadę wyrażoną w art. 123 § 1 kpk, czy też przy jego obliczaniu zasada ta jest wyłączona, a termin ten obliczany jest wyłącznie z uwzględnieniem treści § 2 i 3 ostatniego z przywoływanych przepisów?

    Dnia 13 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 9/19...

  • I KZP 8/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 13 listopada 2019 r.

    Zapytanie prawne dotyczy "możliwości połączenia w świetle art. 85 § 2 kk w zw. z art. 89 kk oraz art. 87 kk węzłem kary łącznej, jednostkowej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z jednostkową karą ograniczenia wolności."

    Dnia 13 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 8/19...

  • I KZP 4/19

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 15 października 2019 r.

    1. "Czy osoba, która została powołana przez Przezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w następstwie procedury zainicjowanej obwieszczeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 maja 2018 r. o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym (M.P. z 2018 r., poz. 633) ze względu na wątpliwości co do poprawności tego procesu wynikające z:
    a) wydania obwieszczenia z dnia 24 maja 2018 r. o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym (M.P. z 2018 r., poz. 633) bez kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów,
    b) wydania przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia o powołaniu tejże osoby do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego pomimo postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2018 r., sygn. akt II GW 23/18, o wstrzymaniu wykonania uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 24 sierpnia 2018 r. nr 318/2018,
    c) ukształtowaniu skladu osobowego Krajowej Rady Sądowniczej w wyniku wyboru przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej piętnastu sędziów w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.),
    i tym samym możliwości naruszenia wynikającego z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) prawa do sądu ustanowionego ustawą polegającego na powołaniu na urząd sędziego w wyniku procedury obarczonej naruszeniami prawa - jest osobą nieuprawnioną do orzekania w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.?;
    a w wypadku odpowiedzi negatywnej:

    2. Czy skład orzekający sądu, w którym zasiada osoba wskazana w pytaniu 1., jest sądem nienależycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.?".

    Postanowienie SN z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. akt III KO 154/18)

    Zdanie odrębne do postanowienia złożył, orzekający w składzie przedstawiającym pytanie prawne, SSN Wojciech Sych.

    Uzasadnienie zdania odrębnego SSN W. Sycha

    Sąd Najwyższy postanowił umorzyć postępowanie w przedmiocie przedstawionego zagadnienia prawnego.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 4/19...

  • I KZP 7/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy podmiotem przestępstwa określonego w art. 211 k.k. może być rodzic dziecka, posiadający nad nim władzę rodzicielską?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    1. Rodzice (lub jeden z nich), dopóki przysługuje im pełnia władzy rodzicielskiej, nie mogą być podmiotami przestępstwa z art. 211 k.k., mogą stać się nimi dopiero wówczas, gdy zostaną tej władzy pozbawieni lub zostanie ona im ograniczona, czy też zawieszona.

    2. Jeżeli w zarządzeniu tymczasowym wydanym w toku procesu rozwodowego, o orzeczenie separacji, czy też unieważnienie małżeństwa, sąd wskazuje wprost, że ogranicza (pozbawia, zawiesza) władzę jednego z rodziców, orzeczenie to w tym zakresie, powinno być, co do zasady, rozumiane zgodnie z literalną jego treścią. Rodzic, któremu w takich warunkach odebrano pełnię władzy rodzicielskiej, może więc stać się podmiotem przestępstwa z art. 211 k.k.
    szczegóły dla sygnatury I KZP 7/19...

  • I KZP 6/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy w świetle obowiązującej w postępowaniu karnym zasady skargowości (art. 14 § 1 k.p.k.) dopuszczalne jest przypisanie oskarżonemu przestępstwa (wykroczenia) paserstwa w sytuacji, gdy w akcie oskarżenia zarzucono mu popełnienie przestępstwa kradzieży?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    Opis czynu zawarty w zarzucie skargi uprawnionego oskarżyciela stanowi jedynie procesową hipotezę, podlegającą weryfikacji w toku sądowego postępowania dowodowego.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 6/19...

  • I KZP 5/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy podstawą orzeczenia kary łącznej jest kara pozbawienia wolności pierwotnie wymierzona w wyroku skazującym (art. 85 § 1 i 2 k.k.), czy podlegająca wykonaniu a zmieniona w trybie art. 75a § 1 kk?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    Kara orzeczona w trybie art. 75a § 1 k.k. jest karą wymierzoną w rozumieniu art. 85 § 2 k.k.
    szczegóły dla sygnatury I KZP 5/19...

  • I KZP 3/19

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    ​Jak należy rozumieć przesłankę konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, o której mowa w art. 437 § 2 zdanie drugie in fine k.p.k., jako o warunku uchylenia wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, a w szczególności:

    1) czy oznacza ona konieczność powtórnego przeprowadzenia wszystkich dowodów w sprawie, czy też wystarczająca jest potrzeba powtórzenia najważniejszych dowodów, rozstrzygających o odpowiedzialności karnej oraz

    2) czy potrzeba dokonania ponownej oceny wszystkich dowodów, choćby bez ich ponownego przeprowadzania, uzasadnia przyjęcie tej przesłanki?

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2019 r.

    ​Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, o której mowa w art. 437 § 2 zdanie drugie in fine k.p.k., jako powód uchylenia przez sąd odwoławczy zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, zachodzi wówczas, gdy  orzekający sąd pierwszej instancji  naruszył przepisy prawa procesowego, co skutkowało, w realiach sprawy, nierzetelnością prowadzonego postępowania sądowego, uzasadniającą potrzebę powtórzenia (przeprowadzenia na nowo) wszystkich czynności procesowych składających się na przewód sądowy w sądzie pierwszej instancji.

    Uzasadnienie

    szczegóły dla sygnatury I KZP 3/19...

  • I KZP 2/19

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    1. Czy przepis art. 168 b k.p.k., który wszedł w życie w dniu 15 kwietnia 2016 r. (Dz.U. 2016r. poz. 437) ma zastosowanie w postępowaniach jurysdykcyjnych zainicjowanych aktem oskarżenia wniesionym do dnia 30 czerwca 2015 r.?;
    2. Czy - w przypadku negatywnego przesądzenia tej pierwszej kwestii - podstawą wykorzystania materiału z kontroli operacyjnej w tym postępowaniu może być przepis art. 168 a k.p.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 kwietnia 2016 r. (Dz. U. 2016r. poz. 437)?​

    Dnia 22 maja 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Uzasadnienie

    szczegóły dla sygnatury I KZP 2/19...

  • I KZP 1/19

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    Czy podstawy skargi na wyrok sądu odwoławczego, określone w art. 539a § 3 k.p.k., umożliwiają badanie w postępowaniu skargowym tego, czy sąd odwoławczy wydając wyrok orzekał w granicach zaskarżenia, a w razie podniesienia zarzutów w środku odwoławczym - także w granicach tych zarzutów (art. 433 § 1, art. 434 § 1 k.p.k.), a jeżeli orzekał niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów (art. 435, art. 440 k.p.k.) - to czy wyrokując nie naruszył przesłanek umożliwiających orzekanie w szerszym zakresie?​

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2019 r.

    ​Określone w art. 539a § 3 k.p.k. podstawy skargi na wyrok kasatoryjny nie uprawniają – co do zasady - Sądu Najwyższego do badania naruszenia przez sąd drugiej instancji przepisów wyznaczających granice rozpoznania środka odwoławczego oraz granice możliwych następstw tego rozpoznania.

    Uzasadnienie 

    szczegóły dla sygnatury I KZP 1/19...

  • I KZP 17/18

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 marca 2019 r.

    Czy wobec nowelizacji art. 209 k.k. wprowadzonej ustawą z dnia 23 marca 2017 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. 2017.952) do oceny zachowań osoby zobowiąznej do alimentacji, której obowiązek został określony co do wysokości orzeczeniem sądu, ugodą lub umową, zapoczątkowanych przed dniem 31 maja 2017 roku, stosować należy wyłącznie art. 209 k.k. w jego aktualnym brzmieniu, czy też możliwe jest skorzystanie z normy art. 4 § 1 k.k. i zastosowanie art. 209 § 1 k.k. w brzmieniu sprzed nowelizacji - jeżeli tak, czy art. 209 § 1 k.k. w brzmieniu sprzed nowelizacji ma zastosowanie tylko do stanów faktycznych zakończonych z dniem 30 maja 2017 roku, czy również do rozpoczętych przed dniem 31 maja 2017 roku i zakończonych po tej dacie?​

    Dnia 20 marca 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    Do oceny czynu osoby zobowiązanej do alimentacji, której obowiązek został określony co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem, albo inną umową, a popełnionego przed dniem 31 maja 2017 r., możliwe jest – przy respektowaniu reguł wskazanych w art. 4 § 1 k.k. -  zastosowanie przepisu art. 209 k.k., zarówno w brzmieniu dotychczasowym, jak i obowiązującym obecnie.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 17/18...

  • I KZP 16/18

    Skład 3 sędziów
    Data orzeczenia: 20 marca 2019 r.

    Czy jest dopuszczalne przejęcie do wykonania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przez organy samorządu zawodowego lekarzy (organy izb lekarskich) prawomocnego orzeczenia zagranicznego sądu dyscyplinarnego lekarzy, wydanego wobec osoby posiadającej w Polsce prawo wykonywania zawodu lekarza lub prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, w drodze odpowiedniego zastosowania na podstawie art. 112 pkt 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 168 ze zm.) przepisów Rozdziału 66 kodeksu postępowania karnego?

    Sąd Najwyższy postanowił pozostawić bez rozpoznania zagadnienie prawne przedstawione przez Naczelny Sąd Lekarski.
    szczegóły dla sygnatury I KZP 16/18...

  • I KZP 15/18

    Skład 7 sędziów
    Data orzeczenia: 20 marca 2019 r.

    Czy nadzwyczajne złagodzenie kary za zbrodnię zagrożoną kumulatywną karą pozbawienia wolności i karą grzywny w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. polega:
    a) na wymierzeniu kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy oraz orzeczeniu kary grzywny na zasadach ogólnych,
    b) na wymierzeniu wyłącznie kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy,
    c) na wymierzeniu kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy (wedle reguł z art. 60 § 6 pkt 2 k.k.), a nadto na odstąpieniu od orzeczenia grzywny i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-3, 7 i 8 k.k., środka kompensacyjnego lub przepadku (wedle reguł z art. 60 § 7 k.k.)?​

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2019 r.

    ​Nadzwyczajne złagodzenie kary za zbrodnię zagrożoną kumulatywnie karą pozbawienia wolności i karą grzywny polega na wymierzeniu kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej granicy, oraz wymierzeniu kary grzywny na zasadach ogólnych.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 15/18...
Przejdź do początku