Data wpływu: 16 maja 2023 r.
1. czy rozpoznanie przez sąd drugiej instancji zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji w składzie jednego sędziego ukształtowanym na podstawie art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 zd. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczegółowych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.), stanowi przyczynę nieważności postępowania z powodu sprzeczności składu sądu z przepisami prawa w świetle art. 379 pkt 4 intus k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c.?;
w przypadku odpowiedzi pozytywnej:
2. czy wskutek niezastosowania przez sąd powszechny art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 zd. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczegółowych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j.: Dz.U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.) zgodnym z przepisami prawa - w rozumieniu art. 379 pkt 4 intus a contrario k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c., jest skład trzech sędziów sądu drugiej instancji na podstawie art. 397 § 1 k.p.c., czy też na podstawie art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 zd. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczegółowych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 2095 ze zm.)?
Umorzono postępowanie przed Sądem Najwyższym.