1. Czy w przypadku połączenia przez komornika kilku spraw egzekucyjnych prowadzonych z wniosku tego samego wierzyciela przeciwko temu samemu dłużnikowi o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika jedną opłatę stosunkową obliczoną na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, ze zm.), czy też opłaty stosunkowe w każdej z połączonych spraw obliczone na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, ze zm.),
2. jaka jest maksymalna suma opłat stosunkowych w sprawie o egzekucję świadczeń pieniężnych pobieranych przez komornika od dłużnika, w której wyegzekwowano świadczenie przy zastosowaniu różnych sposobów egzekucji - częściowo wskutek skierowania egzekucji do wierzytelności z rachunku bankowego, wynagrodzenia za pracę, świadczenia z ubezpieczenia społecznego jak również wypłacanych na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zasiłku dla bezrobotnych, dodatku aktywizacyjnego, stypendium oraz dodatku szkoleniowego (art. 49 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, ze zm.)) a częściowo w inny sposób (art. 49 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, ze zm.)), w szczególności czy suma opłat pobranych w danej sprawie może przekroczyć trzydziestokrotność przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego?