Data wpływu: 25 stycznia 2018 r.
Data orzeczenia: 6 czerwca 2018 r.
I. Czy do rozpoznania skargi na orzeczenie referendarza sądowego o odrzuceniu skargi na czynności komornika ma zastosowanie art. 767 [3a] k.p.c, czy też art. 398 [22] § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.?
II. Przy założeniu, że zastosowanie ma przepis art. 767 [3a] k.p.c., czy w razie stwierdzenia braku podstaw do odrzucenia skargi na czynności komornika, należy zaskarżone orzeczenie zmienić w ten sposób, że je uchylić stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu, czy też Sąd powinien przystąpić do dalszego rozpoznania skargi na czynności komornika?
III. Przy założeniu, że zastosowanie ma przepis art. 398 [22] § k.p.c., w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., czy w razie bezzasadnego odrzucenia przez referendarza skargi na czynności komornika, w związku z utratą mocy przez zaskarżone orzeczenie referendarza, Sąd przejmuje do rozpoznania skargę na czynności komornika, jako sąd I instancji?
Dnia 6 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały