1) Czy brak doręczenia sędziemu Sądu Najwyższego postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o wyznaczeniu go do orzekania w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej powoduje, że nie rozpoczęła się w stosunku do niego kadencja, o której mowa w art. 22b § 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 o Sądzie Najwyższym, umożliwiająca podejmowanie czynności procesowych w tej Izbie i w rezultacie stanowiąca o udziale w składzie sądu osoby nieuprawnionej, o której mowa w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.?
W przypadku negatywnej odpowiedzi:
2) Czy art. 35 § 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 o Sądzie Najwyższym w związku z 22a § 1 tej ustawy, w aspekcie art. 32 ust. 1 i 2 oraz art. 65 ust. 1 Konstytucji RP, powinien być interpretowany w ten sposób, że w ciągu pięcioletniej kadencji okres orzekania sędziego, który nie wyraził zgody na orzekanie w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej, nie może przekraczać 6 miesięcy w ciągu roku, liczonego od dnia wydania postanowienia Prezydenta RP?
Zagadnienie zostało przedstawione postanowieniem Sądu Najwyższego w sprawie o sygn. akt II ZOW 86/22 w przedmiocie odwołania od orzeczenia Sądu Dyscyplinarnego przy Prokuratorze Generalnym w sprawie dyscyplinarnej prokuratora.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2023 r. w sprawie II ZOW 86/22