Zagadnienia prawne

  • III PZP 4/14

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 18 grudnia 2014 r.

    Czy powołanie dyrektora instytucji kultury (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 406 ze zm.) stanowi podstawę nawiązania stosunku pracy w rozumieniu art. 68 k.p.?​

  • I PZP 7/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 11 grudnia 2014 r.
    Data orzeczenia: 11 lutego 2015 r.

    Czy pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników, mający zamiar wypowiedzenia warunków umowy pracownikom, których liczba odpowiada liczbie pracowników określonej w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy  z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 roku, nr 90 poz. 844 ze zm.) ma obowiązek stosować procedury określone w przedmiotowej ustawie, a w szczególnośvci w przepisach artykułów: 2, 3, 4 i 6?​

    ​Sąd Najwyższy postanowił przekazać przedstawione zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi Sądu Najwyższego.

  • III SZP 3/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 7 listopada 2014 r.
    Data orzeczenia: 18 grudnia 2014 r.

    ​Czy prezes sądu może w toku sprawy (po uchyleniu wyroku przez sąd II instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania) uchylić swoje zarządzenie wydane na podstawie art. 47 & 4 k.p.c. o rozpoznaniu sprawy w składzie trzech sędziów zawodowych, a w razie pozytywnej odpowiedzi - czy zasadność wydania zarządzenia uchylającego zarządzenie wydane w trybie art. 47 & 4 k.p.c. co do ustania przesłanki uzasadniającej rozpoznanie sprawy w poszerzonym składzie zawodowym podlega kontroli sądu II instancji?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2014 r.

    Prezes Sądu może uchylić swoje zarządzenie o rozpoznaniu sprawy w składzie trzech sędziów zawodowych wydane na podstawie art. 47 § 4 k.p.c. wskutek zmiany okoliczności w toku tej sprawy (art. 359 § 1 w związku z art. 362 k.p.c.).

    Sąd Najwyższy postanowił odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

  • I PZP 6/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 16 października 2014 r.
    Data orzeczenia: 16 grudnia 2014 r.

    Czy w wypadku rozwiązania organizacji związkowej przypadającego w okresie określonym uchwałą zarządu, szczególna ochrona stosunku pracy przysługuje - w rozumieniu przepisu art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 854) - dodatkowo przez czas odpowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej jednak niż rok po upływie tego okresu?​

    I-PZP-0006_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

    Dnia 16 grudnia 2014 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • II PZP 2/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 30 września 2014 r.
    Data orzeczenia: 18 listopada 2014 r.

    ​Czy do rozpoznawania odwołania złożonego przez członka korpusu służby cywilnej w trybie przepisu art. 83 ust 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U.08.227.1505), właściwy jest sąd rejonowy - wydział pracy, czy też sąd okręgowy wydział pracy?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2014 r.

    Do rozpoznania odwołania członka korpusu służby cywilnej wniesionego od oceny okresowej (art. 83 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, jednolity tekst: Dz. U. z 2014 r., poz. 1111 ze zm.) właściwy jest sąd rejonowy.

  • II UZP 3/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 26 sierpnia 2014 r.
    Data orzeczenia: 18 listopada 2014 r.

    Czy art. 477[9] §3[1] Kodeksu postępowania cywilnego ma zastosowanie również w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia?​

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2014 r.

    ​Przepis art. 477[9] § 31 k.p.c. stosuje się w sprawie o jednorazowe odszkodowanie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • III SZP 2/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 28 lipca 2014 r.
    Data orzeczenia: 8 października 2014 r.

    Czy na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r. 1059) służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wydanej w przedmiocie stwierdzenia nieważności uprzednio wydanej decyzji tego organu regulacyjnego?​

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2014 r.

    Od decyzji Prezesa Regulacji Energetyki w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji służy odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów (art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, jednolity tekst: Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm. oraz art. 479[46] pkt 1 k.p.c.).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • I UZP 2/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 18 lipca 2014 r.
    Data orzeczenia: 4 września 2014 r.

    1. Czy były sędzia, który zrzekł się urzędu w trybie art. 68 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz. U. z 2013 roku po. 427 ze zmianami) i z  którym stosunek służbowy został rozwiązany, a od jego wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby (od którego nie odprowadzano składki na ubezpieczenie społeczne w trakcie służby), sąd macierzysty przekazał składkę na ubezpieczenia społeczne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym, stosownie do treści art. 91§ 10 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku prawo o ustroju sądów powszechnych (t. j. Dz. U. z 2013 roku po. 427 ze zmianami), powinien być za okres służby traktowany jako osoba objęta ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 roku nr 205 poz. 1585 ze zmianami) i art. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 roku nr 77 poz. 512 ze zmianami)?

    2. Czy byłemu sędziemu, który zrzekł się urzędu sędziego w trybie art. 68 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku prawo o ustroju sądów powszechnych (t. j. Dz. U. z 2013 roku  po. 427 ze zmianami) i z którym stosunek służbowy został rozwiązany, zaś od jego wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby, sąd macierzysty przekazał składkę na ubezpieczenia społeczne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym, stosownie do treści art.  91 § 10 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku prawo o ustroju sądów powszechnych (t. j. Dz. U. z 2013 roku po. 427 ze zmianami), a który stał się niezdolny do pracy przed rozwiązaniem stosunku służbowego i którego niezdolność do pracy trwała nadal po rozwiązaniu stosunku służbowego, przysługuje zasiłek chorobowy za okres niezdolności do pracy po rozwiązaniu stosunku służbowego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 roku nr 77 poz. 512 ze zmianami)?​

    I-UZP-0002_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2014 r.

    Byłemu sędziemu, który stał się niezdolny do pracy przed zrzeczeniem się urzędu, przysługuje zasiłek chorobowy w okresie dalszego trwania tej niezdolności po rozwiązaniu stosunku służbowego (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa; jednolity tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 159).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • III PZP 3/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 7 lipca 2014 r.

    1. Czy roszczenie o przywrócenie do pracy w związku z wypowiedzeniem nauczycielowi stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, przekształca się po upływie okresu pozostawania w stanie nieczynnym w roszczenie o przywrócenie do pracy związane z wygaśnięciem stosunku pracy (art. 20 ust. 5 C ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela);
    2. czy niezgodne z prawem wypowiedzenie nauczycielowi stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku - Karta Nauczyciela, stanowi jednocześnie naruszenie przepisów o wygaśnięciu stosunku pracy w związku z przeniesieniem w stan nieczynny?​

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2014 r.

    1. Roszczenie o przywrócenie do pracy za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione wypowiedzenie nauczycielskiego stosunku pracy (art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz. U. z 2014 r., poz. 191,  w związku z art. 45 k.p. i art. 91 c tej Karty) nie przekształca się bez zmiany powództwa (art. 193 k.p.c.) w roszczenie o przywrócenie do pracy z tytułu niezgodnego z prawem wygaśnięcia nauczycielskiego stosunku pracy (art. 56 § 1 w związku z art. 67 k.p. w związku z art. 91 c Karty Nauczyciela).
    2. Okoliczności i przyczyny niezgodnego z prawem lub nieuzasadnionego wypowiedzenia nauczycielskiego stosunku pracy, które stało się bezskuteczne wskutek złożenia pisemnego wniosku o przeniesienie nauczyciela w stan nieczynny (art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela), mogą być poddane sądowej kontroli jako okoliczności lub przyczyny niezgodnego z prawem wygaśnięcia nauczycielskiego stosunku pracy tylko w razie skutecznego uchylenia się od skutków prawnych wniosku o przeniesienie w stan nieczynny i terminowego zaskarżenia wygaśnięcia stosunku pracy (art. 56 § 1 w zw. z art. 67 i art. 264 § 2 k.p. oraz w związku z art. 91c Karty Nauczyciela).

  • III SZP 1/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 12 czerwca 2014 r.

    Czy przewidziane w art. 45a ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r.- Prawo energetyczne bonifikaty za niedotrzymanie przez przedsiębiorstwo energetyczne standartów jakościowych obsługi odbiorców energii oraz parametrów jakościowych energii elektrycznej (art. 46 ust. 4 pkt 8 Pr. Energ.) stanowią instytucję zbliżoną do kary ustawowej (art. 485 k.c.), czy też są to świadczenia pienężne o charakterze gwarancyjnym, przysługujące odbiorcom energii, bez względu na przyczyny nienależytego wykonania zobowiązania umownego przez przedsiębiorstwo energetyczne?​

    III-SZP-0001_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 września 2014 r.

    Przewidziane w art. 45a ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r.- Prawo energetyczne (jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) bonifikaty za niedotrzymanie przez przedsiębiorstwo energetyczne standardów jakościowych obsługi odbiorców energii oraz parametrów jakościowych energii elektrycznej przysługują odbiorcom energii, bez względu na przyczyny nienależytego wykonania zobowiązania umownego przez przedsiębiorstwo energetyczne.

  • I PZP 5/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 2 czerwca 2014 r.
    Data orzeczenia: 9 lipca 2014 r.

    Czy w przypadku nauczyciela mianowanego zatrudnionego w zespole szkół, któremu w umowie o pracę wskazano typ szkoły w której pracuje (art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela, tekst jednolity Dz. U. z 2004 roku, poz, 191) zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmiany planu nauczania uniemożliwiające dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, a które uzasadniają rozwiązanie umowy o pracę, odnoszone są do zespołu szkół i nauczycieli zatrudnionych w tym zespole szkół, czy też odnoszą się do szkoły i nauczycieli szkoły w której nauczyciel pracuje?​

    Dnia 9 lipca 2014 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • I UZP 1/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 16 maja 2014 r.
    Data orzeczenia: 9 lipca 2014 r.

    Czy sędzia sądu powszechnego z tytułu zawartej umowy zlecenia podlega obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 pażdziernika 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 poz. 1442 jednolity tekst)?​

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2014 r.

    Sędzia sądu powszechnego podlega z tytułu zawartej umowy zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst. Dz. U. z 2013 poz. 1442 ze zm.).

  • I PZP 4/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 7 maja 2014 r.

    Czy przepisy art. 151(1) § 1-3 k.p. i art. 97 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112 poz. 654 ze zm.) w sytuacji, kiedy lekarzowi, który nie przepracował w okresie rozliczeniowym pełnej ilości godzin wymaganych do normatywnego czasu pracy zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej, z uwagi na udzielenie mu przez zakład opieki zdrowotnej w czasie normalnego czasu pracy w dni robocze, po dyżurach medycznych, stosownie do treści art. 97 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej, okresów odpoczynku, a któremu wypłacono - za czas pełnienia dyżurów medycznych w zakresie, w jakim czas ten dopełnia ilość godzin normatywnego czasu pracy - wynagrodzenie zasadnicze jak za normalny czas pracy oraz dodatki z tytułu dyżurów medycznych wyliczone zgodnie z treścią art. 151(1) § 1-3 k.p., uzasadniają wypłatę za ten czas dodatkowo wynagrodzenia liczonego według stawki zasadniczej wynagrodzenia dyżurowego?​

    I-PZP-0004_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

  • I PZP 3/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 17 kwietnia 2014 r.
    Data orzeczenia: 7 października 2014 r.

    Czy możliwym jest uznanie za bezpłatny nocleg w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 191 ze zm.) odpoczynku nocnego w kabinie samochodu ciężarowego, jeżeli spełnia on kryteria godziwości?

    I-PZP-0003_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2014 r.

    Zapewnienie pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego odpoczynku nocnego w kabinie samochodu ciężarowego podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • III PZP 2/14

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 10 kwietnia 2014 r.
    Data orzeczenia: 23 września 2014 r.

    ​Czy skutkiem przekroczenia 24 miesięcznego okresu zatrudnienia określonego w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorstw (Dz. U. Nr 125, poz. 1035 ze zm.) jest rozwiązanie umowy o pracę na czas określony, a w razie kontynuowania zatrudnienia, nawiązanie stosunku pracy na czas nieokreślony przez tzw. dopuszczenie do pracy, czy też przekształcenie umowy o pracę na czas określony już w dniu jej zawarcia w umowę na czas nieokreślony?

    III-PZP-0002_14_p.pdfWniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2014 r.

    Przekroczenie 24 miesięcznego okresu zatrudnienia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035 ze zm.), jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony.

    Uchwała została podjęta przy 1 zdaniu odrębnym.

     

  • I PZP 2/14

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 4 kwietnia 2014 r.
    Data orzeczenia: 6 listopada 2014 r.

    ​Czy w warunkach organizacji pracy, w których wskutek wyznaczania dyżurów medycznych w rozumieniu art. 95 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (jednolity tekst: Dz.U. 2013 r., poz. 217) wyłączona została możliwość wykonywania pracy w pełnym wymiarze normalnego czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, lekarz nabywa prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w nominalnym czasie pracy?

    I-PK-0229-13_pyt.prawne.pdfPostanowienie SN w sprawie I PK 229/13

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2014 r.

    Za pracę w ramach pełnienia dyżuru medycznego dopełniającego czas pracy lekarza do obowiązującej go przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy (art. 95 ust. 4 w związku z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej; jednolity tekst: Dz.U. 2013 r., poz. 217 ze zm.) przysługuje jedynie dodatek w wysokości określonej przez odpowiednio stosowane przepisy art. 151[1] § 1-3 k.p. (art. 95 ust. 5 tej ustawy).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • I PZP 1/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 26 marca 2014 r.
    Data orzeczenia: 20 maja 2014 r.

    ​Czy bieg przedawnienia roszczenia o odszkodowanie z tytułu nierównego traktowania w zatrudnieniu, poprzez niedopuszczalne z punktu widzenia dyspozycji art. 18(3c) § 1 k.p. zróżnicowanie wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę jednakową lub jednakowej wartości, rozpoczyna się z dniem dowiedzenia się przez pracownika o stosowaniu przez pracodawcę w stosunku do niego tego rodzaju niedozwolonych praktyk, a w takim przypadku czy podlegają one przedawnieniu w odniesieniu do całej żądanej w oparciu o dyspozycję art. 18(3d) k.p. kwoty, względnie czy przedawnienie roszczenia biegnie oddzielnie co do każdej z kwot jednomiesięcznego wynagrodzenia, niezależnienie od daty dowiedzenienia się pracownika o stosowaniu wobec niego dyskryminujących praktyk.

    Dnia 20 maja 2014 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
  • II PZP 1/14

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 27 lutego 2014 r.
    Data orzeczenia: 12 czerwca 2014 r.

    Czy stworzenie kierowcy możliwości spania w nocy (nocnego snu) w kabinie samochodu podczas odbywania podróży służbowych w transporcie międzynarodowym zapewnia bezpłatny nocleg, a w konsekwencji, czy pracownikowi nie przysługuje zwrot kosztów takich noclegów (§ 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.), czy też takie należności przysługują i w jakiej wysokości (art. 21a ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 1155 w związku z § 9 ust. 1 bądź ust. 2 wymienionego rozporządzenia)?​

    II-PZP-0001_14_p.pdfUzasadnienie wniosku

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2014 r.

    Zapewnienie pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego odpowiedniego miejsca do spania w kabinie tego pojazdu podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.), co powoduje, że pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu na warunkach i w wysokości określonych w § 9 ust. 1-3 tego rozporządzenia albo na korzystniejszych warunkach i wysokości, określonych w umowie o pracę, układzie zbiorowym pracy lub innych przepisach prawa pracy.

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • III PZP 1/14

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 10 lutego 2014 r.
    Data orzeczenia: 20 marca 2014 r.

    ​Czy przepis art. 25 ust. 2 Pakietu Gwarancji Pracowniczych zawartego w dniu 10 lipca 2009 r. pomiędzy związkami zawodowymi działającymi w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego P[...] S.A. a Wytwórnią Sprzętu Komunikacyjnego P[...] S.A. oraz A. W. NV - spółką prawa holenderskiego (który wszedł w życie 29 stycznia 2010 r.) pozbawiający prawa do kolejnych rat świadczenia prywatyzacyjnego pracowników niepozostających w stosunku pracy w dacie ich wypłaty stanowi dyskryminację ze względu na datę ustania stosunku pracy?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2014 r.

    Zbiorowe porozumienie prywatyzacyjne może uzależnić prawo do części świadczenia prywatyzacyjnego, przysługującego pracownikowi wyłącznie z tytułu zatrudnienia u prywatyzowanego pracodawcy, od pozostawania w stosunku pracy w terminie jej wypłaty (art. 9 § 1 i 4 k.p.).

    Przejdź do bazy orzeczeń

  • II UZP 1/14

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 29 stycznia 2014 r.
    Data orzeczenia: 12 czerwca 2014 r.

    Czy objęcie jednym wyrokiem wielu decyzji ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) i wskazanym w tych decyzjach pracownikom podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oznacza, że w skardze kasacyjnej płatnika roszczenia z nich wynikające podlegają zsumowaniu przy ustalaniu wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 21 k.p.c. w związku z art. 3984 § 3 k.p.c.), czy też wartość przedmiotu zaskarżenia należy liczyć odrębnie względem każdego ubezpieczonego pracownika?​

    II-UZP-0001_14_p.pdfPostanowienie Sądu Najwyższego (sygn. akt II UZ 68/13)

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2014 r.

    W razie objęcia jednym wyrokiem wielu decyzji ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) i wskazanym w tych decyzjach pracownikom podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną oznacza się odrębnie względem każdego ubezpieczonego pracownika (art. 19 § 2  w związku z art. 398[4] § 3 k.p.c.).

    Przejdź do bazy orzeczeń

Przejdź do początku