Wydrukuj stronę

Zagadnienia prawne

Przejdź do wyboru roczników aktualności

Kryteria filtrowania

Zakres:
Izba Karna zmień na inny zakres
Rocznik:
2019 zmień na inny rocznik

  • I KZP 13/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 7 listopada 2019 r.
    Data orzeczenia: 26 maja 2020 r.

    ​Czy art. 577 k.p.k. stosowany odpowiednio na podstawie art. 90 § 2 k.k. w przypadku połączenia w wyroku łącznym zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonych za pozostające w zbiegu realnym przestępstwa, pozwala na zaliczenie na poczet łącznego zakazu prowadzenia pojazdów kilku okresów, które w części biegną "równolegle"?

    Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2020 r.

    ​Tożsame rodzajowo środki karne orzeczone w jednostkowych wyrokach, które mogą być łączone (art. 90 § 2 k.k.), do czasu ich prawomocnego połączenia w wyroku łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu według reguł przewidzianych w art. 43 § 2, 2a, i 3 k.k. Okresy, w jakich środki te zostały odrębnie wykonane przed ich prawomocnym połączeniem w wyroku łącznym, należy wymienić jako zaliczone na poczet orzeczonego łącznego środka karnego (art. 577 k.p.k. w zw. z art. 90 § 2 k.k.).

    szczegóły dla sygnatury I KZP 13/19...

  • I KZP 12/19

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 18 października 2019 r.
    Data orzeczenia: 26 maja 2020 r.

    ​Czy wniosek o wznowienie postępowania oparty na podstawie z art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 541 § 1 i 2 k.p.k., wskazujący na orzeczenie zapadłe w postępowaniu karnym, w którym brak jest ustalenia, że został popełniony czyn, o którym mowa w art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k., a stwierdzające, że z powodu przyczyn wymienionych w art. 17 § 1 pkt 5 -11 k.p.k. lub w art. 22 k.p.k. zachodzi brak możliwości dokonania takiego ustalenia i zapadnięcia wyroku skazujacego, spełnia wymangania formalne wniosku o wznowienie postępowania inicjującego to postępowanie, w tym postępowanie dowodowe w przedmiocie tego, czy został popełniony czyn, o którym mowa w art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k"?

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2020 r.

    ​Wniosek o wznowienie postępowania oparty na podstawie z art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k. spełnia wymogi formalne wskazane w art. 541 § 2 k.p.k., jeżeli wskazuje na prawomocny wyrok skazujący za popełnienie przestępstwa w związku z postępowaniem objętym wznowieniem postępowania albo jeżeli w swojej treści wskazuje na orzeczenie zapadłe w postępowaniu karnym, stwierdzające niemożność wydania wyroku  skazującego z powodu przyczyn wymienionych w art. 17 § 1 pkt 3-11 k.p.k. lub w art. 22 k.p.k. W tym ostatnim wypadku we wniosku muszą być jednak przywołane okoliczności świadczące o dopuszczeniu się przestępstwa w związku z postępowaniem, jeżeli takich okoliczności nie zawiera w swojej treści wskazane orzeczenie.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 12/19...

  • I KZP 11/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 30 września 2019 r.
    Data orzeczenia: 15 stycznia 2020 r.

    - czy przez pojęcie "wydatków niezbędnych do wydania opinii" wskazanych w paragrafie 8 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określania stawek wynagrodzenia biegłych, taryf, zryczłtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (tekst jednolity Dz. U. z 2017r., poz. 2049 ze zm.),

    należy rozumieć także takie koszty, które są ponoszone przez instytucję naukową powołaną do opiniowania w związku z opiniowaniem (tzw. koszty materiałowe lub inne "koszty niezbędne do wydania opinii", a zatem koszty jednostkowe wyliczone jako związane z opinią koszty oświetlenia, ogrzewania, innego typu koszty utrzymania infrastruktury, etc.), bez poniesienia których opinia by nie powstała,

    czy tylko i wyłącznie takie koszty, które pozostają z opiniowaniem w bezpośrednim związku,

    - w przypadku zaś uznania, że jako "wydatki niezbędne do wydania opinii" można zakwalifikować również koszty ponoszone przez instytucję naukową powołaną do opiniowania w związku z opiniowaniem, to czy możliwe jest oparcie się na wyliczeniu tego typu kosztów według oświadczenia instytucji naukowej (wyliczenie wskaźnikowe), o ile koszty te "nie rażą wygórowaniem", czy też niezbędne jest detaliczne wyszacowanie tych kosztów i ich odniesienie do konkretnej opinii.​

    Dnia 15 stycznia 2020 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 11/19...

  • I KZP 10/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 12 września 2019 r.
    Data orzeczenia: 15 stycznia 2020 r.

    Czy po nowelizacji art. 233 kk, tj. po dodaniu nowelą z 11 marca 2016 roku przepisu art. 233 § 1a kk zmianie uległ zakres podmiotowy tego typu czynu zabronionego, i czy zmianie uległy zasady odpowiedzialności za ów występek przedstwione m.in. w uchwale Sądu Najwyższego z 20 września 2007 roku, sygn. I KZP 26/07?​

    Dnia 15 stycznia 2020 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 10/19...

  • I KZP 9/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 9 lipca 2019 r.
    Data orzeczenia: 13 listopada 2019 r.

    Czy przy obliczaniu miesięcznego terminu do wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia, o jakim mowa w art. 55 § 1 kpk, uwzględnić należy także zasadę wyrażoną w art. 123 § 1 kpk, czy też przy jego obliczaniu zasada ta jest wyłączona, a termin ten obliczany jest wyłącznie z uwzględnieniem treści § 2 i 3 ostatniego z przywoływanych przepisów?

    Dnia 13 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 9/19...

  • I KZP 8/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 18 czerwca 2019 r.
    Data orzeczenia: 13 listopada 2019 r.

    Zapytanie prawne dotyczy "możliwości połączenia w świetle art. 85 § 2 kk w zw. z art. 89 kk oraz art. 87 kk węzłem kary łącznej, jednostkowej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania z jednostkową karą ograniczenia wolności."

    Dnia 13 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały
    szczegóły dla sygnatury I KZP 8/19...

  • I KZP 7/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 26 kwietnia 2019 r.
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy podmiotem przestępstwa określonego w art. 211 k.k. może być rodzic dziecka, posiadający nad nim władzę rodzicielską?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    1. Rodzice (lub jeden z nich), dopóki przysługuje im pełnia władzy rodzicielskiej, nie mogą być podmiotami przestępstwa z art. 211 k.k., mogą stać się nimi dopiero wówczas, gdy zostaną tej władzy pozbawieni lub zostanie ona im ograniczona, czy też zawieszona.

    2. Jeżeli w zarządzeniu tymczasowym wydanym w toku procesu rozwodowego, o orzeczenie separacji, czy też unieważnienie małżeństwa, sąd wskazuje wprost, że ogranicza (pozbawia, zawiesza) władzę jednego z rodziców, orzeczenie to w tym zakresie, powinno być, co do zasady, rozumiane zgodnie z literalną jego treścią. Rodzic, któremu w takich warunkach odebrano pełnię władzy rodzicielskiej, może więc stać się podmiotem przestępstwa z art. 211 k.k.
    szczegóły dla sygnatury I KZP 7/19...

  • I KZP 6/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 23 kwietnia 2019 r.
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy w świetle obowiązującej w postępowaniu karnym zasady skargowości (art. 14 § 1 k.p.k.) dopuszczalne jest przypisanie oskarżonemu przestępstwa (wykroczenia) paserstwa w sytuacji, gdy w akcie oskarżenia zarzucono mu popełnienie przestępstwa kradzieży?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    Opis czynu zawarty w zarzucie skargi uprawnionego oskarżyciela stanowi jedynie procesową hipotezę, podlegającą weryfikacji w toku sądowego postępowania dowodowego.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 6/19...

  • I KZP 5/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 19 kwietnia 2019 r.
    Data orzeczenia: 5 września 2019 r.

    Czy podstawą orzeczenia kary łącznej jest kara pozbawienia wolności pierwotnie wymierzona w wyroku skazującym (art. 85 § 1 i 2 k.k.), czy podlegająca wykonaniu a zmieniona w trybie art. 75a § 1 kk?​

    Dnia 5 września 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Teza:

    Kara orzeczona w trybie art. 75a § 1 k.k. jest karą wymierzoną w rozumieniu art. 85 § 2 k.k.
    szczegóły dla sygnatury I KZP 5/19...

  • I KZP 4/19

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 3 kwietnia 2019 r.
    Data orzeczenia: 15 października 2019 r.

    1. "Czy osoba, która została powołana przez Przezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w następstwie procedury zainicjowanej obwieszczeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 maja 2018 r. o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym (M.P. z 2018 r., poz. 633) ze względu na wątpliwości co do poprawności tego procesu wynikające z:
    a) wydania obwieszczenia z dnia 24 maja 2018 r. o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym (M.P. z 2018 r., poz. 633) bez kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów,
    b) wydania przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia o powołaniu tejże osoby do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego pomimo postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2018 r., sygn. akt II GW 23/18, o wstrzymaniu wykonania uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 24 sierpnia 2018 r. nr 318/2018,
    c) ukształtowaniu skladu osobowego Krajowej Rady Sądowniczej w wyniku wyboru przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej piętnastu sędziów w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 3 ze zm.),
    i tym samym możliwości naruszenia wynikającego z art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) prawa do sądu ustanowionego ustawą polegającego na powołaniu na urząd sędziego w wyniku procedury obarczonej naruszeniami prawa - jest osobą nieuprawnioną do orzekania w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.?;
    a w wypadku odpowiedzi negatywnej:

    2. Czy skład orzekający sądu, w którym zasiada osoba wskazana w pytaniu 1., jest sądem nienależycie obsadzonym w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.?".

    Postanowienie SN z dnia 28 marca 2019 r. (sygn. akt III KO 154/18)

    Zdanie odrębne do postanowienia złożył, orzekający w składzie przedstawiającym pytanie prawne, SSN Wojciech Sych.

    Uzasadnienie zdania odrębnego SSN W. Sycha

    Sąd Najwyższy postanowił umorzyć postępowanie w przedmiocie przedstawionego zagadnienia prawnego.

    szczegóły dla sygnatury I KZP 4/19...

  • I KZP 3/19

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 7 lutego 2019 r.
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    ​Jak należy rozumieć przesłankę konieczności przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, o której mowa w art. 437 § 2 zdanie drugie in fine k.p.k., jako o warunku uchylenia wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, a w szczególności:

    1) czy oznacza ona konieczność powtórnego przeprowadzenia wszystkich dowodów w sprawie, czy też wystarczająca jest potrzeba powtórzenia najważniejszych dowodów, rozstrzygających o odpowiedzialności karnej oraz

    2) czy potrzeba dokonania ponownej oceny wszystkich dowodów, choćby bez ich ponownego przeprowadzania, uzasadnia przyjęcie tej przesłanki?

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2019 r.

    ​Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości, o której mowa w art. 437 § 2 zdanie drugie in fine k.p.k., jako powód uchylenia przez sąd odwoławczy zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, zachodzi wówczas, gdy  orzekający sąd pierwszej instancji  naruszył przepisy prawa procesowego, co skutkowało, w realiach sprawy, nierzetelnością prowadzonego postępowania sądowego, uzasadniającą potrzebę powtórzenia (przeprowadzenia na nowo) wszystkich czynności procesowych składających się na przewód sądowy w sądzie pierwszej instancji.

    Uzasadnienie

    szczegóły dla sygnatury I KZP 3/19...

  • I KZP 2/19

    Skład 3 sędziów
    Data wpływu: 7 stycznia 2019 r.
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    1. Czy przepis art. 168 b k.p.k., który wszedł w życie w dniu 15 kwietnia 2016 r. (Dz.U. 2016r. poz. 437) ma zastosowanie w postępowaniach jurysdykcyjnych zainicjowanych aktem oskarżenia wniesionym do dnia 30 czerwca 2015 r.?;
    2. Czy - w przypadku negatywnego przesądzenia tej pierwszej kwestii - podstawą wykorzystania materiału z kontroli operacyjnej w tym postępowaniu może być przepis art. 168 a k.p.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 kwietnia 2016 r. (Dz. U. 2016r. poz. 437)?​

    Dnia 22 maja 2019 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

    ​Uzasadnienie

    szczegóły dla sygnatury I KZP 2/19...

  • I KZP 1/19

    Skład 7 sędziów
    Data wpływu: 7 stycznia 2019 r.
    Data orzeczenia: 22 maja 2019 r.

    Czy podstawy skargi na wyrok sądu odwoławczego, określone w art. 539a § 3 k.p.k., umożliwiają badanie w postępowaniu skargowym tego, czy sąd odwoławczy wydając wyrok orzekał w granicach zaskarżenia, a w razie podniesienia zarzutów w środku odwoławczym - także w granicach tych zarzutów (art. 433 § 1, art. 434 § 1 k.p.k.), a jeżeli orzekał niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów (art. 435, art. 440 k.p.k.) - to czy wyrokując nie naruszył przesłanek umożliwiających orzekanie w szerszym zakresie?​

    Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2019 r.

    ​Określone w art. 539a § 3 k.p.k. podstawy skargi na wyrok kasatoryjny nie uprawniają – co do zasady - Sądu Najwyższego do badania naruszenia przez sąd drugiej instancji przepisów wyznaczających granice rozpoznania środka odwoławczego oraz granice możliwych następstw tego rozpoznania.

    Uzasadnienie 

    szczegóły dla sygnatury I KZP 1/19...
Przejdź do początku