Najnowsze orzeczenia

Wydrukuj stronę

Najnowsze orzeczenia

Przejdź do wyboru roczników aktualności

Kryteria filtrowania

Zakres:: Izba Karna zmień na inny zakres
Rocznik:: 2018 zmień na inny rocznik

I KZP 13/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 19 grudnia 2018 r.

Czy przeważająca działalność, o której jest mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedzielę i w święta oraz niektóre inne dni (Dz. U. z 2018 r. poz. 305), to działalność polegająca łącznie na handlu prasą, biletami komunikacji miejskiej, wyrobami tytoniowymi, kuponami gier losowych i zakładów wzajemnych czy też wystarczające jest aby była to przeważająca działalność mająca za przedmiot tylko jeden ze wskazanych tam asortymentów?

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2018 r.

„Przeważająca działalność”, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni (Dz.U. z 2018 r., poz. 305), to działalność dotycząca handlu łącznie prasą, biletami komunikacji miejskiej, wyrobami tytoniowymi, kuponami gier losowych i zakładów wzajemnych, jak i taka działalność, która za swój przedmiot ma tylko jeden ze wskazanych w tym przepisie asortyment.

szczegóły dla sygnatury I KZP 13/18...
I KZP 12/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 29 listopada 2018 r.

Czy treść art. 55 § 1 k.p.k. i art. 330 § 2 k.p.k. statuuje określony w art. 459 § 1 in fine k.p.k. w zw. z art. 465 § 1 k.p.k. wyjątek od zasady zaskarżalności postanowienia zamykającego drogę do wydania wyroku, zgodnie z którym na ponowne postanowienie prokuratora w przedmiocie zaniechania ścigania karnego (to jest o odmowie wszczęcia lub umorzeniu postępowania przygotowawczego) wydane w oparciu o art. 330 § 2 k.p.k. pokrzywdzonemu, który wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1 lub § 1a k.p.k., zażalenie nie przysługuje?

Dnia 29 listopada 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

szczegóły dla sygnatury I KZP 12/18...
I KZP 9/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 25 października 2018 r.

Czy przedmiotem ochrony art. 150 k.w. jest ochrona własności nieruchomości i urządzonego na niej ogrodu warzywnego, owocowego, kwiatowego, drzew owocowych oraz krzewów owocowych czy też integralność takich dóbr, jak posiadanie nieruchomości i urządzonego na niej nakładem pracy posiadacza ogrodu warzywnego, owocowego, kwiatowego, drzew owocowych oraz krzewów owocowych wraz z prawem do zbioru warzyw oraz aktywnego i zdrowego wypoczynku?

Dnia 25 października 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

szczegóły dla sygnatury I KZP 9/18...
I KZP 8/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 25 października 2018 r.

Czy nadzwyczajne złagodzenie kary za zbrodnię zagrożoną kumulatywną karą pozbawienia wolności i karą grzywny w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. polega:
a) na wymierzeniu kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy oraz orzeczeniu kary grzywny na zasadach ogólnych,
b) na wymierzeniu wyłącznie kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy,
c) na wymierzeniu kary pozbawienia wolności poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, ale nie niższej od jednej trzeciej tej granicy (wedle reguł z art. 60 § 6 pkt 2 k.k.), a nadto na odstąpieniu od orzeczenia grzywny i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-3, 7 i 8 k.k., środka kompesacyjnego lub przepadku (wedle reguł z art. 60 § 7 k.k.)?

Sąd Najwyższy na podstawie art. 441 § 2 k.p.k. postanowił przekazać rozstrzygnięcie powyższego zagadnienia prawnego powiększonemu składowi Sądu Najwyższego.

szczegóły dla sygnatury I KZP 8/18...
I KZP 11/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 25 października 2018 r.

Czy treść art. 71 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2018.300 t.j. z dnia 02.02.2018r.), wobec stwierdzenia blankietowego charakteru art. 794 1 k.p.c. ma zastosowanie poprzez odesłanie zawarte w art. 25 i 26 k.k.w. w postępowaniu wykonawczym w sprawach karnych, w sytuacji ubiegania się o nadanie klauzuli wykonalności przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu, czy też z uwagi na brak odpowiedniej regulacji w ustawie z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.1973 Nr 27, poz. 152), sąd karny w postępowaniu wykonawczym nie pobiera od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu żadnej innej dodatkowej opłaty poza tą wymienioną w art. 19 ust. 1 tejże ustawy?

Dnia 25 października 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

szczegóły dla sygnatury I KZP 11/18...
I KZP 7/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 20 września 2018 r.

Czy w wypadku czynu, wypełniającego znamiona dwóch albo więcej przepisów ustawy karnej (art. 11 § 2 k.k.), termin przedawnienia karalności przestępstwa, określony w art. 101 k.k., wyznaczony jest przez przepis przewidujący karę najsurowszą (art. 11 § 3 k.k.) i stosuje się go do całego czynu o kumulatywnej kwalifikacji prawnej, czy też termin przedawnienia karalności obliczany ma być oddzielnie w odniesieniu do każdego z przepisów wchodzących w skład kumulatywnej kwalifikacji, a stwierdzenie jego upływu uniemożliwia powołanie tego przepisu w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2018 r.

W wypadku czynu, wyczerpującego znamiona dwóch albo więcej przepisów ustawy karnej, który stanowi przestępstwo podlegające kumulatywnej kwalifikacji prawnej (art. 11 § 2 k.k.), termin przedawnienia jego karalności wyznaczany jest, na podstawie art. 101 k.k., w oparciu o wysokość kary grożącej za to przestępstwo określonej w myśl art. 11 § 3 k.k. albo inne przesłanki wymienione w przepisach dotyczących terminu przedawnienia, a stosuje się go do całego kumulatywnie kwalifikowanego przestępstwa.

szczegóły dla sygnatury I KZP 7/18...
I KZP 6/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 20 września 2018 r.

Czy uprawnienie sądu odwoławczego do zwrotu akt sprawy sądowi pierwszej instancji w celu uzupełnienia uzasadnienia zaskarżonego wyroku, jeżeli jest to niezbędne dla prawidłowego wyrokowania w postępowaniu odwoławczym (art. 449a § 1 k.p.k.), może służyć wyłącznie uzupełnieniu uzasadnienia poza jego dotychczasowym zakresem podmiotowym lub przedmiotowym, czy też uprawnienie to może być wykorzystane w celu uzupełnienia i tym samym poprawienia treści sporządzonego już uzasadnienia?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Sąd Najwyższy na podstawie art. 86 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym postanowił przedstawić to zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia składowi całej Izby Karnej Sądu Najwyższego.

szczegóły dla sygnatury I KZP 6/18...
I KZP 5/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 20 września 2018 r.

Czy w przepisie art. 218 § 1a k.k. pod pojęciem "pracownika" należy rozumieć tylko osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę czy też także osobę, która wykonuje pracę zarobkową na podstawie umów cywilnoprawnych jak np. umowa zlecenia lub umowa o dzieło albo taką osobę która pod pozorem wykonywania umowy cywilnoprawnej świadczy w rzeczywistości pracę w ramach stosunku pracy?

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2018 r.

Zakresem art. 218 § 1a k.k. objęte są tylko osoby będące pracownikami w rozumieniu art. 2 k.p. i art. 22 § 1 i § 1[1] k.p., a więc osoby zatrudnione na warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, niezależnie od nazwy zawartej przez strony umowy; ustaleń w tym zakresie dokonuje w procesie karnym sąd, zgodnie z zasadą jurysdykcyjnej samodzielności wyrażoną w art. 8 § 1 k.p.k.

szczegóły dla sygnatury I KZP 5/18...
I KZP 10/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 20 września 2018 r.

Czy określona w art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 454 § 1 k.p.k. przesłanka uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania mu sprawy do ponownego rozpoznania, zachodzi już wtedy, gdy sąd odwoławczy stwierdzi naruszenie związane z postępowaniem dowodowym, które pozwala uznać wyrok uniewinniający, umarzający lub warunkowo umarzający postępowanie za wadliwy i otwiera perspektywę wydania wyroku skazującego, czy też dopiero wtedy, gdy po usunięciu tego naruszenia przez uzupełnienie postępowania dowodowego sąd odwoławczy stwierdza, że zachodzą podstawy do wydania wyroku skazującego?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2018 r.

Możliwość uchylenia wyroku uniewinniającego, umarzającego albo warunkowo umarzającego postępowanie karne i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania związana z regułą ne peius określoną w art. 454 § 1 k.p.k. (art. 437 § 2 zd. drugie k.p.k.) zachodzi dopiero wtedy, gdy sąd odwoławczy – w wyniku usunięcia stwierdzonych uchybień stanowiących jedną z podstaw odwoławczych określonych w art. 438 pkt 1-3 k.p.k. (czyli np. po uzupełnieniu postępowania dowodowego, dokonaniu prawidłowej oceny dowodów, poczynieniu prawidłowych ustaleń faktycznych) – stwierdza, że zachodzą podstawy do wydania wyroku skazującego czemu stoi na przeszkodzie zakaz określony w art. 454 § 1 k.p.k. Sama tylko możliwość wydania takiego wyroku w ponownym postępowaniu przed sądem pierwszej instancji jest niewystarczająca dla przyjęcia wystąpienia reguły ne peius określonej w art. 454 § 1 k.p.k.

szczegóły dla sygnatury I KZP 10/18...
I KZP 4/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 28 czerwca 2018 r.

Czy użyte w art. 168b k.p.k. sformułowanie >>innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej<< obejmuje swoim zakresem wszystkie przestępstwa ścigane z urzędu lub przestępstwa skarbowe czy wyłącznie przestępstwa, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2016 r., poz. 1782 t.j.)?

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r.

Użyte w art. 168b k.p.k. sformułowanie „innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej” obejmuje swoim zakresem wyłącznie te przestępstwa, co do których sąd może wyrazić zgodę na zarządzenie kontroli operacyjnej, w tym te, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U. z 2017 r., poz. 2067 t. j. ze zm.).

szczegóły dla sygnatury I KZP 4/18...
I KZP 3/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 28 czerwca 2018 r.

Czy w sprawie o wydanie wyroku łącznego zasada dwuinstancyjności postępowania sądowego, prawo do zaskarżenia orzeczenia wydanego w pierwszej instancji, prawo do obrony oraz ograniczenia w zakresie wydania wyroku kasatoryjnego stoją na przeszkodzie orzeczeniu przez sąd odwoławczy po raz pierwszy kary łącznej olbo orzeczeniu jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji?

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r.

1. W sprawie o wydanie wyroku łącznego sąd odwoławczy może orzec po raz pierwszy karę łączną, gdy w pierwszej instancji został wydany zaskarżony apelacją wyrok łączny, orzekający karę na bazie określonych skazań oraz umarzający postępowanie na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie.

2. Nie jest także wykluczone orzeczenie przez sąd odwoławczy kary łącznej w oparciu o skazania, które nie były podstawą orzeczenia kary łącznej przez sąd pierwszej instancji.

szczegóły dla sygnatury I KZP 3/18...
I KZP 2/18

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 28 czerwca 2018 r.

Czy za "oczywistą omyłkę pisarską" w rozumieniu art. 105 § 1 k.p.k. może zostać uznane uchybienie polegające na zawartej w wyroku rozbieżności w zapisie cyfrowym i słownym rozstrzygnięcia o karze (innym środku reakcji prawnokarnej)?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r.

W trybie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej (art. 105 § 1 k.p.k.) może zostać usunięte uchybienie w wyroku, które polega na rozbieżnym – w zapisie cyfrowym i słownym – rozstrzygnięciu o karze (innym środku reakcji prawnokarnej). Omyłka pisarska może być uznana za oczywistą, jeżeli po dokonaniu przez sąd analizy treści wyroku, przy uwzględnieniu kwalifikacji prawnej przypisanego przestępstwa, podstaw skazania i wymiaru kary, zostanie ustalone, że tylko jeden z rozbieżnych sposobów wyrażenia kary (innego środka reakcji prawnokarnej) odzwierciedla wymiar kary (innego środka reakcji prawnokarnej), który był możliwy do orzeczenia na podstawie wskazanych przepisów prawa.

szczegóły dla sygnatury I KZP 2/18...
I KZP 1/18

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 28 czerwca 2018 r.

Czy w świetle treści art. 78 ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, stanowiącego, że w wypadku gdy właścicielem lub posiadaczem pojazdu jest jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, do udzielenia informacji zobowiązana jest osoba wyznaczona przez organ uprawniony do reprezentacji tego podmiotu na zewnątrz, a w razie jej niewyznaczenia osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem uprawnionego organu oraz sposobem reprezentacji podmiotu, za osobę (czy też osoby) zobowiązaną do udzielenia informacji o których mowa w art. 96 § 3 k.w. w spółce jawnej można uznać wspólnika spółki, skoro zgodnie z art. 29 § 1 k.s.h. każdy wspólnik ma prawo reprezentować spółkę?

Uzasadnienie wniosku

Dnia 28 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

TEZA: Podsumowując należało stwierdzić, że w rozumieniu art. 78 ust. 5 p.r.d. organem uprawnionym do reprezentowania jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną na zewnątrz, w tym przypadku spółki jawnej są wspólnicy tej spółki, chyba, że uprawnienie do reprezentacji spółki zostanie ograniczone w trybie art. 30§1 k.s.h. Zatem, zgodnie z treścią art. 78 ust. 5 p.r.d. każdy wspólnik spółki jawnej, uprawniony do jej reprezentowania na zewnątrz, zobowiązany jest, na żądanie uprawnionego organu, do udzielenia informacji, o których mowa w art. 78 ust. 4 p.r.d., a w przypadku niezrealizowania tego obowiązku może ponosić odpowiedzialność z art. 96§3 k.w.

szczegóły dla sygnatury I KZP 1/18...
I KZP 16/17

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 28 marca 2018 r.

Czy reguła intertemporalna określona w art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1247 z późn. zm.) ma charakter generalny, a więc powoduje utrwalenie w odniesieniu do postępowań sądowych, będacych w toku w chwili wejścia w życie tej ustawy, całego zespołu dotychczasowych reguł dotyczących składu sądu, czy też odnosi się wyłącznie do tych sytuacji, gdy w danym konkretnym postępowaniu orzeka sąd w składzie przewidzianym przepisami dotychczasowymi, a więc należycie obsadzony?

Dnia 28 marca 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

szczegóły dla sygnatury I KZP 16/17...
I KZP 15/17

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 28 marca 2018 r.

Czy w przypadku przestępstwa materialnego sankcjonującego różne, alternatywne skutki (w tym przypadku art. 145 § 2 d.k.k.), bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się z momentem nastąpienia chronologicznie pierwszego następstwa stanowiącego desygnat tego czynu zabronionego czy też, w sytuacji wystąpienia skutku oddalonego w czasie - cięższego, jednak także określonego w znamionach danego czynu przestępczego, termin ten rozpoczyna swój bieg stosownie do dyspozycji art. 101 § 3 k.k. z momentem zajścia ostatniego z tych następstw?

Dnia 28 marca 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

szczegóły dla sygnatury I KZP 15/17...
I KZP 14/17

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 28 marca 2018 r.

Czy użyte w art. 168b k.p.k. sformułowanie "innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej" obejmuje swoim zakresem wszystkie przestępstwa ścigane z urzędu lub przestępstwa skarbowe czy wyłącznie przestępstwa, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2016 r., poz. 1782 t.j.)

Sąd Najwyższy postanowił na podstawie art. 441 § 2 k.p.k. przekazać rozstrzygnięcie powyższego zagadnienia prawnego powiększonemu składowi Sądu Najwyższego.

szczegóły dla sygnatury I KZP 14/17...
I KZP 13/17

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 25 stycznia 2018 r.

Czy zakres kontroli dokonywanej przez Sąd Najwyższy po wniesieniu skargi na wyrok sądu odwoławczego, o którym mowa w art. 539a § 1 k.p.k., obejmuje analizę ustalonych przez sąd odwoławczy uchybień innych niż wymienione w art. 539a § 3 k.p.k., o ile doprowadziły one do naruszenia art. 437 § 2 k.p.k. w zakresie wskazanych w tym przepisie podstaw uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji, czy też zakres tej kontroli ogranicza się do zbadania tego, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2018 r.

Zakres kontroli dokonywanej przez Sąd Najwyższy po wniesieniu skargi na wyrok sądu odwoławczego, o którym mowa w art. 539a § 1 k.p.k., ogranicza się do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego.

szczegóły dla sygnatury I KZP 13/17...
I KZP 12/17

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 25 stycznia 2018 r.

1. Czy na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego wydane w postępowaniu toczącym się na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (tj.: Dz.U. z 2016 r., poz. 1713 ze zm.) przysługuje zażalenie?
W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej:
2. Jaki sąd jest funkcjonalnie właściwy do rozpoznania zażalenia?

Wniosek Pierwszego Prezesa SN

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2018 r.

Na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego wydane w postępowaniu w sprawach o wykroczenia zażalenie nie przysługuje.

szczegóły dla sygnatury I KZP 12/17...
I KZP 11/17

Skład 7 sędziów

Data orzeczenia: 25 stycznia 2018 r.

Czy popełnienie przestępstwa przez sprawcę w okresie próby wyznaczonym w związku z warunkowym przedterminowym zwolnieniem go z odbycia reszty kary pozbawienia wolności stanowi negatywną przesłankę w rozumieniu art. 85 § 3 k.k. orzeczenia kary łączonej pozbawienia wolności obejmującej karę, z której odbycia został warunkowo przedterminowo zwolniony i karę orzeczoną za przestępstwo popełnione w okresie próby?

Postanowienie SN z dnia 14 września 2017 r. (sygn. akt I KZP 6/17)

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 stycznia 2018 r.

Popełnienie przez sprawcę przestępstwa w okresie próby wyznaczonym postanowieniem o warunkowym zwolnieniu z odbycia reszty kary pozbawienia wolności nie stanowi przewidzianej w art. 85 § 3 k.k. negatywnej przesłanki do orzeczenia kary łącznej obejmującej karę (kary łączne), z odbycia reszty której sprawca został warunkowo zwolniony oraz karę (kary łączne) za przestępstwo popełnione w okresie próby.

szczegóły dla sygnatury I KZP 11/17...
I KZP 10/17

Skład 3 sędziów

Data orzeczenia: 25 stycznia 2018 r.

Czy wobec zmiany treści przepisu art. 209 k.k. wprowadzonej ustawą z dnia 23 marca 2017 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2017 poz. 952) w postępowaniu wykonawczym wyznacznikiem możliwości dalszego prowadzenia postępowania - z uwagi na treść art. 4 § 4 k.k. - powinien być opis czynu w prawomocnym wyroku i zespół znamion tym zawarty, co skutkować może umorzeniem postępowania wykonawczego z uwagi na zatarcie skazania w oparciu o art. 15 § 1 k.k.w. czy też kontrola kompletności znamion w obecnym ujęciu art. 209 k.k. może być przeprowadzana przez ustalenia faktyczne oparte o cały materiał dowodowy zawarty w aktach sprawy?

Dnia 25 stycznia 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały

TEZA: Zarówno przed zmianą art. 209 § 1 k.k., dokonaną ustawą z dnia 23 marca 2017 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. 2017, poz. 952), jak i po nowelizacji, ustawa stanowi jedno ze źródeł obowiązku alimentacyjnego, z tym że od dnia 31 maja 2017 r. obowiązek ten musi być skonkretyzowany co do jego wysokości w orzeczeniu sądowym, ugodzie zawartej przed sądem albo innym organem albo w innej umowie.

szczegóły dla sygnatury I KZP 10/17...

Roczniki: