Data orzeczenia: 18 października 2012 r.
1. Czy niezamieszczenie - zgodnie z wymogiem art. 204 § 7 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. - Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21, poz. 112 ze zm.) - w wykazie poparcia dołączonym przez komitet wyborczy wyborców do zawiadomienia Państwowej Komisji Wyborczej o jego utworzeniu, wszystkich danych służących identyfikacji wyborcy powoduje, iż tego rodzaju niepełna informacja lub uniemożliwiająca tę identyfikację, skutkuje niemożnością uznania wyborcy, którego te braki dotyczą, za osobę udzielającą poparcia utworzeniu danego komitetu wyborców ?
2. Czy zakres przedmiotowy protestu wyborczego określają zgodnie z art. 82 § 1 pkt 2 Kodeksu wyborczego jedynie te jego przepisy, które odnoszą się do wyodrębnionych faz procesu wyborczego w postaci głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów mających wpływ na wynik wyborów, czy też i przepisy dotyczące wcześniejszej fazy procesu wyborczego, odnoszące się do zgłaszania przez komitety wyborcze wyborców list kandydatów na posłów?
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2012 r.
Podstawą protestu wyborczego może być naruszenie przepisów Kodeksu wyborczego dotyczących wydania przez Państwową Komisję Wyborczą zaświadczenia, o którym mowa w art. 210 § 3 tego Kodeksu, uprawniającego komitet wyborczy, który zarejestrował listy kandydatów na posłów co najmniej w połowie okręgów wyborczych, do zgłoszenia dalszych list bez poparcia zgłoszenia podpisami wyborców (art. 82 § 1 pkt 2 Kodeksu wyborczego);
Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie